تاثیر آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم

زمینه و اهداف: آسم بیماری مزمن است و با توجه به تغییر کیفیت زندگی در بیماری های مزمن، مطالعه کیفیت زندگی این بیماران دارای اهمیت فراوان است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم انجام شد. مواد و روش ها: روش تحقیق مطالعه حاضر نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. از میان 114 بیمار مبتلا به آسم مراجعه کننده به کلینیک تخصصی ریه بیمارستان توحید شهر سنندج و مطب متخصصین ریه این شهر در سال 1395، 26 نفر از بیماران به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با گمارش تصادفی در دوگروه 13 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند (دو ماه و هفته ای یک جلسه یک ساعت و نیمه) در حالیکه که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. از نرم افزار spss 20 و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل، قبل و بعد از مداخله در کیفیت زندگی و مولفه درک کلی از سلامت تفاوت معناداری داشت اما در سایر مولفه ها (علایم و نشانه های آسم، عملکرد خلقی، عملکرد اجتماعی و فعالیت جسمانی) تفاوت معناداری بین میانگین نمرات آزمودنی های دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود در کنار درمانهای پزشکی از ذهن آگاهی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم استفاده گردد.

The Effect of Teaching MindfulnessBased Stress Reduction on the Quality of Life of Patients with Asthma

Background and Objectives: Asthma is one of the chronic diseases and as in chronic diseases the quality of life changes, studying the quality of life in these patients is important. The present study aimed to investigate the effect of teaching mindfulnessbased stress reduction on the quality of life of patients with asthma. Material and Methods: The research method was semiexperimental and pretest and posttest with control group. Among 114 asthmatic patients referring to special lung clinic in Tohid hospital of Sanandaj city and private offices of lung specialists in this city in 1395 completed the AQOL questionnaire, 26 were randomly selected and randomly assigned to experimental and control groups each containing 13 individuals. The experimental group received 8 sessions of mindfulnessbased stress reduction therapy (for one and a half hours each week for two months); meanwhile control group received no intervention. SPSS v.20 and univariate and multivariate analysis of covariance were applied for data analysis. Results: The mean score of experimental and control groups, pre and postintervention in quality of life and the area of overall understanding of health were significantly different but in asthmatic symptoms, mood performance and physical activity, the difference was not significant. Conclusion: According to the results of this study, it is recommended to use mindfulnessbased stress reduction therapy to improve the quality of life of patients with asthma along with routine medical treatments.