اثربخشی آموزش خودکارآمدی درد بر بهبود عملکرد جسمی بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان امید ارومیه

زمینه و اهداف: با توجه به شیوع مشکلات روان‌شناختی در بیماران سرطانی، برخی از گزارش‌‌ها اثربخشی مدل خودکارآمدی را مقدم بر درمان‌های روانشناختی مرسوم قبلی برای افزایش رفاه بیماران سرطانی دانسته‌اند، بر‌این اساس هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش خودکارآمدی درد بر بهبود عملکرد جسمی بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان امید شهرستان ارومیه بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان امید ارومیه در سال 1397 بودند.نمونه شامل 40 بیمار مبتلا به سرطان بیمارستان امید ارومیه بود و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون کیفیت زندگی بعمل آمد و سپس مداخله مبتنی بر خودکارآمدی درد طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات مجدداً آزمون کیفیت زندگی جهت پس آزمون روی دو گروه اجرا گردید. داده‌‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل داده‌‌ها نشان داد که بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت، (0.01>p). به نحوی که آموزش خودکارآمدی درد موجب بهبود علایم کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است (0.01>p). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت آموزش خودکارآمدی درد، استفاده از ‌این ظرفیت‌‌ها و آموزشها در برنامه‌ریزی اقدام‌های بهداشت روانی به خصوص در مورد بیماران سرطانی توصیه می‌شود.

The Effectiveness of Pain SelfEfficacy Training on Improving the Physical Performance of Cancer Patients in Urmia Omid Hospital

Background and Objectives: Regarding the prevalence of psychological problems in cancer patients, some reports have considered the effectiveness of selfefficacy model prior to previous conventional psychological therpaies to increase the wellbeing of cancer patients. Therefore, the aim of this study was to determine the effectiveness of pain selfefficacy training on improving the physical performance of cancer patients in Urmia Omid hospital. Material and Methods: The present study was a quasiexperimental study. The statistical population of this study was all patients with cancer of Urmia Omid hospital in 2018. The samples consisted of 40 patients with cancer of Urmia Omid Hospital and randomly divided into two experimental and control groups. First, a quality of life pretest was performed and then the selfefficacybased intervention was conducted in 10 sessions of 90 minutes, one session per week. After completing the sessions, the quality of life test was repeated for the posttest on two groups.The statistical analysis was done using SPSS software version 21. Results: Data analysis showed that there was a significant difference between the mean posttest scores of the experimental and control groups (P Conclusion: Considering the positive effect of pain selfefficacy training, the use of these capacities and training in planning mental health interventions are recommended especially for cancer patients.