رابطه سبک زندگی و امید به زندگی با بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروسیس ( ام اس)

زمینه و اهداف : هدف این این پژوهش بررسی رابطه سبک زندگی و امید به زندگی با بهزیستی روان شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروسیس بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. و جامعه مورد پژوهش کلیه افراد 19 تا 40 سال مبتلا به بیماری ام اس ساکن شهر تهران بودند که از میان آنها تعداد نمونه 234 نفری از بیماران عضو انجمن ام اس تهران و تحقیقات بیمارستان سینا به صورت در دسترس انتخاب شد. یافته ها: نتایج ضرایب رگرسیون نشان داد، سبک زندگی به‌تنهایی ضریب 0.686 و با ورود متغیر دوم در مرحله دوم سهم متغیر سبک زندگی 0.617 و متغیر امید در زندگی دارای ضریب 0.522 بودند. کلیه متغیرهای مستقل پژوهش نیز با 99 درصد اطمینان سهم معناداری (0.01 p≤) در پیش‌بینی متغیر وابسته داشتند. همچنین بین سبک زندگی و بهزیستی روان شناختی ، بین دو متغیر رابطه مثبت وجود داشت که این مقدار همبستگی ازنظر آماری با 99 درصد اطمینان معنادار بود.همچنین بین امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی نیز رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که سبک زندگی و امید به زندگی می تواند بهزیستی روانشناختی در بیماران مبتلا به ام اس را پیش بینی نماید.