مقایسه تاثیر آموزش حضوری و پیگیری تلفنی توسط پرستار بر خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز

مقدمه: بررسی روش های مداخله ای جهت بهبود شاخص خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز ضروری است.هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش حضوری و غیرحضوری بر خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز انجام شد.مواد و رو ش ها: در پژوهش نیمه تجربی حاضر، 180 بیمار تحت همودیالیز از بیمارستان امام رضا کرمانشاه در سال 1400 به صورت در دسترس انتخاب و به روش تصادفی ساده در سه گروه آموزش حضوری، پیگیری تلفنی و کنترل قرار گرفتند. در طی 4 ماه برای بیماران گروه آموزش حضوری 8 جلسه آموزشی به مدت 45 دقیقه برگزار شد. بیماران گروه پیگیری تلفنی، به مدت 4 هفته هر هفته 2 بار و در هر تماس بین 10 تا 15 دقیقه تحت آموزش غیرحضوری با همان مضامین آموزشی قرار گرفتند. 4 هفته پس از پایان آموزش، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، تحصیلات، شغل و حمایت مالی)، پرسشنامه اطلاعات مربوط به بیماری (مدت ابتلا، دفعات دیالیز در هفته) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر توسط همه گروه ها تکمیل گردید. از نرم افزار spss نسخه 23 ، آزمون تی زوجی، آنالیز کوواریانس و آنالیز واریانس یک طرفه جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 می باشد.یافته ها: آزمون تی زوجی نشان داد که میانگین نمره خودکارآمدی قبل از مداخله در هر سه گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (p< 0/001). بعد از مداخله تحلیل کوواریانس تعدیل بر نمره خودکارآمدی قبل از مداخله، نشان داد که بیماران گروه آموزش حضوری در مقایسه با بیماران گروه کنترل به طور متوسط  38/09 واحد و بیماران گروه آموزش غیرحضوری در مقایسه با همین گروه به طور متوسط 43/15 واحد نمره خودکارآمدی بیشتری داشتند. این تفاوت ها از نظر آماری معنادار بود (p< 0/001). نتیجه گیری: استفاده از تله نرسینگ در کنار آموزش چهره به چهره بر خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز موثر است.

comparison of the effect of “face-to-face training” and “telephone follow-up by a nurse” on self-efficacy of hemodialysis patients

introduction: exploring different intervention methods is crucial to improve the selfefficacy of patients undergoing hemodialysis.objective: this study aimed to assess the effects of face-to-face and distance education on the self-efficacy of patients undergoing hemodialysis.materials and methods: in the current quasi-experimental study, 180 hemodialysis patients from imam reza kermanshah hospital in 2021 were chosen through convenience sampling and then randomly divided into three groups: face-to-face training, telephone follow-up, and control. the face-to-face training group participated in 8 sessions, each lasting 45 minutes. the telephone follow-up group received the same educational content twice a week for four weeks, delivered through face-to-face training with phone calls lasting 10 to 15 minutes. after the training concluded, demographic information (age, gender, marital status, number of children, education, occupation, financial support), disease specifics (duration of illness, number of dialysis sessions), and self-efficacy questionnaires were filled out by all three groups. data analysis was performed using spss 23 software, utilizing paired t-test, analysis of covariance, and one-way analysis of variance, with a significance level of 0.05.results: the paired t-test showed a significant difference in mean self-efficacy score before the intervention across all three groups (p<0.001). after the intervention, covariance analysis, accounting for pre-intervention self-efficacy score, found that patients in the face-to-face training group had an average of 38.09 units higher than those in the control group, whereas patients in the non-attendance group had an average of 43.05 units higher than the control group. these disparities in self-efficacy scores were statistically significant (p<0.001)conclusion: tele-nursing, when combined with face-to-face training, is effective in enhancing the self-efficacy of patients.