ارتباط طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان مرکزی همدان

مقدمه: سبک های دلبستگی ناایمن به عنوان یکی از عوامل مهم در ایجاد طرحواره های ناسازگار اولیه؛ به ویژه در زندانیان دارای اختلالات شخصیتی می تواند در بروز رفتارهای مجرمانه در آینده این افراد تاثیرگذار باشد.هدف: هدف از این پژوهش بررسی ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 با روش نمونه گیری هدفمند بر روی 110 نفر انجام گرفت. این افراد پیش تر بر اساس مصاحبه بالینی توسط روانشناس و روانپزشک و اجرای پرسشنامه چندمحوری بالینی میلون، به عنوان بیمار دارای اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده شده بودند. آزمون طر واره های یانگ (فرم کوتاه) و سپس پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید بر روی آنان اجرا و داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: متداول ترین طرحواره های ناسازگار اولیه به ترتیب، بی اعتمادی/ بدرفتاری (25)، نقص و شرم (24)، رهاشدگی/ بی ثباتی (23)، خویشتن داری/ خود انضباطی ناکافی (21) و محرومیت هیجانی (19) بودند. میانگین نمرات دلبستگی ایمن 11، اجتنابی، 12 و دوسوگرا 5.15 بود و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی ایمن رابطه معکوس معنادار وجود داشت (0.75 =r) و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی دوسوگرا همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت (0/94=r).بحث و نتیجه گیری: زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی که سبک دلبستگی دوسوگرا داشتند طرحواره های ناسازگار بیشتری داشتند و افرادی که سبک دلبستگی ایمن داشتند از طرحواره های ناسازگار کمتری برخوردار بودند.