مقایسه وضعیت استرس شغلی و رضایت شغلی بین پرستاران بخشهای داخلی، جراحی، مراقبت های ویژه و اورژانس

مقدمه: استرس و رضایت شغلی ازجمله عوامل تاثیرگذار در کارایی پرستاران می باشد در کنار همه عوامل، شرایط متفاوت کاری در بخش های مختلف بیمارستان ها از مسائل قابل توجه می باشد.هدف: از این رو پژوهش حاضر به مقایسه وضعیت استرس شغلی و رضایت شغلی در بین پرستاران 4 بخش داخلی، جراحی، مراقبت های ویژه، اورژانس پرداخته است.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی در سال 1393 بین پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان انجام شده است. جامعه آماری 523 نفر بود که 103 نفر با نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های رضایت شغلی سینک و مقیاس استرس پرستاری گری تافت و اندرسون استفاده شد. داده ها با spss نسخه 16 با استفاده از آزمون های آماری anova تحلیل شدند.یافته ها: در بین بخش های مختلف در نمره استرس شغلی و بعضی از خرده مقیاس های آن تفاوت معنادار مشاهده شد (p≤0/05). استرس مربوط به مرگ و مردن (2/24) بیشترین میزان و سپس به ترتیب استرس حجم کار (2/21)، عدم اطمینان به درمان (2/20) در رتبه های بعدی قرار داشتند و کمترین استرس مربوط به تبعیض (1/34) محاسبه شد. همچنین بر اساس نتایج پرستاران بخش های داخلی و اورژانس در نمره کلی استرس و بیشتر خرده مقیاس های استرس نمرات بالایی را نشان دادند. با توجه به نتایج بین رضایت شغلی پرستاران بخش های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/64= p) و به طور کلی رضایت و استرس شغلی پرستاران در هر دو مورد در حد متوسط مشاهده شد (استرس شغلی =57/89؛ رضایت شغلی =17/56).بحث و نتیجه گیری: جهت کاهش استرس در ارتباط با مرگ بیمار می توان به داشتن جلسات مشاوره بعد از مواجهه با مرگ بیمار و به طور کلی تر توجه به پرستاران بخش اورژانس و داخلی، تنظیم حجم کاری، دادن آموزش های لازم و کافی در زمان کارورزی (با توجه به متغیر عدم اطمینان به درمان) ضروری به نظر می رسد.