بررسی نقطه نظرات مربیان و دانشجویان پرستاری سال آخر دانشکده پرستاری ارتش در مورد آموزش بالینی کارورزی در عرصه

مقدمه: آموزش بالینی مهم ترین بخش در آموزش پرستاری و جزء لاینفک آن می باشد. بهبود و ارتقای کیفیت آموزش مستلزم بررسی مستمر وضعیت موجود و شناخت نقاط قوت و ضعف است که در این رابطه نظرات مربیان و دانشجویان به ویژه دانشجویان عرصه به عنوان عناصر آموزشی می تواند راه گشای برنامه های آینده باشد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین نقطه نظرات مربیان و دانشجویان جهت ارتقای سطح آموزش بالینی در عرصه و انعکاس به دست اندرکاران آموزشی صورت پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی تحلیلی) می باشد که روش نمونه گیری به صورت تمام شماری بر روی کلیه 117 دانشجوی سال آخر و 22 نفر اعضاء هیئت علمی و آموزشی دانشکده پرستاری ارتش در سال 1386 صورت پذیرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای خود ایفا می باشد که پس از تائید روایی و پایایی در اختیار نمونه ها قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد.یافته ها: بین امتیازات کسب شده در مورد دیدگاه کلی در زمینه آموزش بالینی در عرصه، توسط مربیان و دانشجویان اختلاف معنی داری آماری، مشاهده شد (p<0/05). همچنین بین دیدگاه مربیان و دانشجویان در خصوص ساختار آموزشی و نقش مربی در آموزش بالینی در عرصه اختلاف معنی دار آماری وجود داشت در حالی که در خصوص ارتباط آموزش بالینی در عرصه در زمینه تجهیزات و امکانات در آموزش بالینی و تاثیر آموزش بالینی در عرصه در زمینه توانمندی های فردی پرستاری اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد. همچنین اکثریت هر دو گروه نظرات مثبتی در حوزه نقش آموزش در عرصه در ارتقای مهارت های فردی داشتند.بحث و نتیجه گیری: با وجودی که دیدگاه مربیان و دانشجویان نسبت به تاثیر کارآموزی در عرصه در کسب مهارت های فردی دانشجویان مثبت بوده است ولی برای ارتقای سطح کیفیت آموزش بالینی در عرصه نیاز به دقت نظر مسئولین به نقاط ضعف ارائه شده توسط مربیان و دانشجویان و ارائه اقدامات مناسب در حد امکانات به منظور رفع یا کاهش آن ها می باشد. افزایش تعداد مربیان در بخش های کارآموزی در عرصه، تشکیل جلسات منظم با دانشجویان، جلب همکاری پزشکان و سایر کادر بیمارستان در امر آموزش، تامین امکانات رفاهی و تجهیزات محیط بالینی، بازنگری ابزارها و فرآیندهای ارزشیابی بالینی می تواند مفید واقع شود.