بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرتونگاران و پرستاران شاغل در بیمارستان‌های علوم پزشکی ارتش: مطالعه مقطعی

مقدمه: یکی از مهم ترین عوارض شغلی، اختلالات اسکلتی عضلانی است. این اختلال می تواند بر کیفیت خدمات ارائه شده به بیمار اثر سوء بگذارد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی پرتونگاران و پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1395 می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی شاهد دار، در سال 1395 بر روی 144 نفر از پرتونگاران (مورد) و پرستاران (شاهد) شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران که حداقل یک سال سابقه ی کار داشته و به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، صورت گرفته است. جهت ارزیابی اختلالات نواحی مختلف بدن، از پرسشنامه ی بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک (nmq) و به منظور ارزیابی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی از روش (qec) استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل و پیرسون به کمک نرم افزار spss نسخه 16 آنالیز شد و سطح معنی داری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از پرسشنامه نشان داده که در یک سال گذشته، شیوع اختلالات اسکلتی در پرتونگاران در نواحی پا، گردن، شانه و زانو به ترتیب با 80/5، 50، 41/6 و 41/6 درصد و در پرستاران در نواحی گردن، ران، پا و کمر به ترتیب با 48/6، 47/2، 47/2 و 44/4 درصد بیشتر از سایر نواحی بدن می باشد. رابطه معنی داری بین آگاهی از خطر شغلی، نوع شیفت کاری و سابقه کاری با شیوع اختلالات در برخی از نواحی بدن، در پرستاران مشاهده شد اما در گروه مقابل رابطه ی معنی داری مشاهده نشد. همچنین میزان آگاهی از خطر در پرتونگاران از پرستاران بیشتر بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی و پوسچر نامناسب در حین کار و مخاطره آمیز بودن شرایط محیط کار، مداخله ارگونومیک به منظور کاهش فشار وضعیتی بر گردن و تنه و کاهش پوسچرهای نامناسب در حین کار بعد از ارزیابی اولیه از وضعیت بدنی توصیه می شود.