مغالطه معرفت درجه یک و درجه دو با تاکید بر معرفت‌های دینی

معرفت‌شناسی یکی از دغدغه‌های اندیشمندان بوده و ازاین‌رو آن‌ها را به بررسی و تبیین معرفت‌های بشری واداشته است. بررسی معرفت مسائل مختلفی را پدید آورده است. این مسائل که ناظر به معرفت‌هاست، با مسائلی که ناظر به امور عینی و خارجی است تفاوت دارد. این دو دسته مسائل، علت شکل‌گیری دو گونه معرفت شده‌اند؛ معرفت درجه یک، یعنی معارفی که ناظر به امور عینی هستند و معرفت درجه دو که ناظر به معرفت هستند. یکی از چالش‌ها در معرفت‌شناسی خلط میان این دو است. از خلط میان این دو گونه معرفت با عنوان «مغالطه خلط معرفت درجه یک و معرفت درجه دو» یا «مغالطه معرفت درجه یک و معرفت درجه دو» یاد می‌کنند. این پژوهش به دنبال تبیین این مغالطه، به‌ویژه در حوزه معارف دینی است. بررسی این مغالطه وابسته به فهم درست از معرفت درجه یک و درجه دو است. این دو معرفت در سه ساحت تصور، تصدیق و رشته‌ علمی ظهور می‌یابد و مغالطه در هر کدام از این ساحت‌ها با دیگری متفاوت است و تفکیک نکردن آن‌ها خاستگاه شکل‌گیری «مغالطه خلط ساحت‌های معرفت‌های درجه یک و دو» شده است.