دو چهره قدرت درگفتمان سیاسی دوره صفوی

صفویان از زاویه‌های مختلف در تاریخ تحولات سیاسی ایران دارای اهمیت هستند. در میان همه موضوعات مربوط به تاسیس و تثبیت دولت صفوی، چرخش گفتمانی متاخر بر تشکیل این دولت در ایران اهمیت زیادی دارد. این چرخش گفتمانی به یک باره شکل نگرفت و مجموعه‌ای از زمینه‌‌ها و نیز اقدامات پادشاهان صفوی در صورت بندی و تثبیت گفتمان سیاسی و هویتی این حکومت نقش داشت. سوال این مقاله این است که دولت صفوی برای تثبیت گفتمان خود کدام راهبرد‌ها را به کار بست؟ یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد صفویان برای استیلای گفتمان خود از دو چهره انضباطی(ماکروفیزیک) و نیز چهره خرد قدرت (میکروفیزیک) بهره گرفتند و به تدریج، قدرت دولت صفویان از ماهیت کاملاً سخت و مادی فاصله گرفته و جنبه فرهنگی، معنوی و نرم بیشتر مورد توجه آنان قرار گرفت. از میان شاهان صفوی، شاه اسماعیل را باید نماینده چهره سخت قدرت و شاه‌طهماسب را باید مبدع استفاده از چهره نرم قدرت برای تثبیت گفتمان سیاسی صفویه دانست. روش این پژوهش تحلیل گفتمان است.