بررسی عوامل و پیامدهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نبرد چالدران (920 ه.ق /1514م) براساس گزارش مورّخان ترک
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مجربی حسن
|
|
منبع
|
مطالعات تاريخي جنگ - 1397 - دوره : 2 - شماره : 3 - صفحه:115 -148
|
|
چکیده
|
تکوین و تحوّل قدرت صفویان تا حد زیادی با جغرافیای آناتولی عجین شده است. همزمان با نخستین فعالیت های صفویان برای کسب قدرت، عمده تلاش های آن ها در منطقه مرزی آناتولی متمرکز بود؛ از سوی دیگر عثمانی ها هم از زمان اواسط دوره بایزید دوم، تلاش های زیادی برای تسلط بر این مناطق می‌کردند. پس با تکاپوی جدّی صفویان برای قدرت‌گیری از زمان شاه اسماعیل و نگاه ویژه به آناتولی، طبیعی بود که عثمانی‌ها نیز، تلاش زیادی برای مقابله با صفویان و زیاده‌خواهی‌های آنان در این مناطق داشته باشند، حاصل این اقدامات و تلاش‌ها در دوران سلیم اول منجر به نبرد چالدران (920 ق/1514م) گردید. بر همین اساس، سوال اصلی نوشتار حاضر این است که عوامل و پیامدهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نبرد چالدران در بین ایران و عثمانی از دیدگاه مورّخان و محققان ترک عثمانی چه بوده است؟ دستاورد تحقیق حاکی از این است که توسعه طلبی شاه اسماعیل در دیاربکر با توسل به حربه عقیدتی (تشیع) باعث شد سلطان سلیم برای حفظ سلطنت خود با توسل به شیخ‌الاسلام‌های عثمانی و پایگاه مذهبی محکم، نبرد چالدران در مرزهای غربی ایران را طراحی نمود، برای اینکه در صورت موفقیت بر راه اصلی تجارت جهانی از شرق به غرب تسلط می یافت، ولی به اهداف اصلی خود دست نیافت.
|
|
کلیدواژه
|
عثمانی، صفوی، چالدران، شاه اسماعیل، سلطان سلیم
|
|
آدرس
|
دانشگاه علوم انتظامی امین, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mojarabi398@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|