>
Fa   |   Ar   |   En
   رابطه امر سیاسی با امر نظامی در اندیشه عصر میانه ایران (5-7 هجری)  
   
نویسنده اصغری بهزاد
منبع مطالعات تاريخي جنگ - 1397 - دوره : 2 - شماره : 2 - صفحه:29 -48
چکیده    امر نظامی و امر سیاسی به ‌عنوان دو حوزه اصلی حکومت همیشه در بستر مفهوم قدرت در تعامل و تقابل با یکدیگر تعریف شده‌اند. این دو حوزه قدرت در عصر میانه ایران، گاه در تعامل و گاه در تضاد با یکدیگر در ساختار حکومت مشاهده شده است. در این دوره، این دو حوزه از سویی در مسیر اداره حکومت نیاز به تعامل نشان داده‌اند و از سویی دیگر، جهت در دست گرفتن قدرت غالب، کشمکشی دائمی میان این دو حوزه وجود داشته است. با توجه به تسلط نیروهایی با ماهیت نظامی بر امر حکومت، اغلب انتظار بر این است که ماهیت حکومت و سازوکارهای آن در این دوره متاثر از امر نظامی باشد و تاثیر آن در ساختار حکومت قابل رویت باشد؛ اما، تداوم سنت‌های پیشین حکومت مبتنی بر نظام دیوانسالاری در بخش اعظمی از این دوره، این تصور را با چالش روبرو می‌کند. ازاین‌رو، این نوشتار به‌دنبال پاسخ‌گویی به چگونگی ارتباط این دو حوزه در ساختار حکومت در این عصر و نمود آن در حوزه اندیشه است. به همین دلیل، در این پژوهش به جای‌یابی اندیشه نظامی و سیاسی و تبیین جایگاه آن‌ها در نظام فکری و ساختار حکومتداری این عصر پرداخته و سپس با روش تبیینی تحلیلی به بررسی ارتباط آن‌ها توجه شده است. بر اساس مطالعات صورت گرفته به‌نظر می‌رسد علی‌رغم زمینه نظامی حکومت‌های عصر میانه ایران، با توجه به سازوکارهای حکومت‌های این عصر، این امر سیاسی است که در تعامل دو حوزه امر نظامی و امر سیاسی، نقش برتر را داشته و تعیین‌کننده اصلی مسیر حکومت می‌باشد. ازاین‌رو، در این دوره امر نظامی تابعی از امر سیاسی محسوب می‌شود؛ چنان که این اندیشه حتی از سوی نخبگان نظامی نیز پذیرفته ‌شده بود.
کلیدواژه امر نظامی، امر سیاسی، اندیشه، عصر میانه ایران
آدرس دانشگاه خوارزمی, ایران. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, ایران
پست الکترونیکی asghari63@gmail.com
 
   Keywords: RussoPersian Wars, Sir Gore Ouseley, Fath Ali Shah, the Treaty of Gulistan  
   
Authors Asghari Behzad
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved