جنگ در نزد عرب پیش از اسلام

ایام العرب‌ها به‌عنوان بخشی از تاریخ عرب، همواره مورد توجه مورخان تاریخ اسلام و عرب قرار داشته و بخشی از مطالعات آنان را تشکیل داده است؛ اما در این میان توجه اصلی این مورخان بر جنبه‌های ادبی و بلاغی آن بوده و کمتر به بررسی مقوله و مفهوم جنگ نزد قبایل عرب بیابان‌گرد پرداخته‌اند. این در حالی است که با بررسی شرایط جغرافیایی و نظام قبیله‌ای موجود در شبه‌جزیره عربستان پیش از اسلام، جنگ به‌عنوان واقعیتی انکارناپذیر از حیات اجتماعی عرب تلقی می‌گردیده است. با توجه به خلاء پژوهشی موجود در این زمینه، این پژوهش بر آن است تا با بررسی زمینه‌های جامعه‌شناسی ایام‌العرب‌ها، مسئله جنگ را نزد اعراب (عرب بادیه‌نشین) پیش از اسلام موردپژوهش قرار دهد. فرضیه این پژوهش آن است که به نظر می‌رسد اعراب، فراسوی نگاه اقتصادی به جنگ، جهت تامین معیشت خود، آمال دیگری را در آن جستجو می‌کردند. آنان جنگ را نه تنها نوعی راهزنی و دزدی به حساب نمی‌آوردند، آن را همچون ورزشی محبوب که در آن قهرمانان قبیله از جایگاه والایی برخوردار بودند می‌نگریستند؛ ضمن آن که برتری‌طلبی، کسب افتخار و شرافت، شجاعت، جوانمردی و در نهایت سعادت خود را در آن جستجو می‌کردند.