cutaneous leishmaniasis in suspected patients referred to the healthy centrals of abarkouh, ardakan, bafgh and khatam, yazd province, iran

Background and aims: cutaneous leishmaniasis is a significant health problem in many parts of iran. management of the disease and its treatment is a global dilemma. in this study, the status and the proportions of cutaneous leishmaniasis induced by leishmania major and tropica among suspected patients referred to the health centers of abarkouh, ardakan, bafgh, and khatam cities, yazd province, iran were investigated.materials and methods: the lesion was diagnosed using direct smear microscopy and conventional polymerase chain reaction.results: a total of 90 samples were prepared of which 64 (71.1%) were male and 26 (27.9%) were female. also, 30 (33.3%) samples came from ardakan, 29 (32.2%) samples from bafgh, 21 (23.3%) samples from abarkouh, and 10 (11.1%) samples from khatam city. ninety samples with 112 lesions were recruited and parasitologically examined. the results showed that, in macroscopic examination, 90 of the patients had 59 lesions: patients with lesion(s) induced by leishmania major = 52 (m=35, 67.3%, f=17, 32.7%), lesion(s) induced by leishmania tropica =4 (m=2, 50.0%, f=2, 50.0%), and lesion(s) induced by false positive =33 (36.4%). basides, in microscopic method, 90 of the patients had 59 lesions: patients with lesion(s) induced by leishmania major =44 (m=29, 65.9%, f=15, 34.09%), lesion(s) induced by leishmania tropica =9 (m=8, 88.8%, f=1, 11.2%), and lesion(s) induced by false positive =37 (m=28, 75.7%, f=9, 24.3%). conclusion: although travel history to an endemic area is important for diagnosis, parasitological confirmation is necessary to initiate treatment.

Cutaneous Leishmaniasis in Suspected Patients Referred to the Healthy Centrals of Abarkouh, Ardakan, Bafgh and Khatam, Yazd Province, Iran

پیش زمینه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) شایع ترین ناتوانی عصبی در بزرگسالان است. بیماری زائی MS با از بین رفتن میلین و تخریب سیستم عصبی مرکزی (CNS) به عنوان نتیجه مخرب فعال سازی سیستم ایمنی بدن مشخص می شود. تمام اشکال بالینی MS از جمله مولتیپل اسکلروزیس عود کنندهمحو شونده (RRMS)، مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده ثانویه (SPMS) و مراحل نخستین MS پیشرونده (PPMS)، التهاب را به عنوان یک علامت شایع نشان می دهد. هدف: در بیماری های خودایمنی مختلف مانند MS، توانایی سیستم ایمنی بدن در ایجاد تعادل بین پاسخ های التهابی و ضد التهابی از بین می رود. در این مطالعه، عدم تعادل بین پاسخ های التهابی و ضد التهابی سلول های ایمنی و نقش آن در پیشرفت بروز علائم MS مورد بحث قرار گرفته است. جمع بندی: بر هم خوردن تعادل سلولهای Th1 / Th2 و Th17 / Treg و همچنین فنوتیپهای M1 / ​​M2 ماکروفاژها و میکروگلیال ها، نقشی اساسی در پیشرفت بیماری MS دارد. در این مطالعه، ابتدا یک نمای کلی از سلولهای ایمنی دخیل در ایجاد التهاب را به تصویر می کشیم. سپس، در مورد شواهدی بحث می کنیم که نشان می دهد سلول های B چگونه هر دو نقش بیماری زا و محافظتی را در قبال بیماری MS بازی می کنند. در نهایت، به مزایا و معایب درمان های هدفمند مبتنی بر سلول B / سلول T در کارآزمائی های بالینی اشاره می کنیم.