the effect of thymol on renal toxicity induced by mercury chloride in rats

Background and aims: mercuric chloride is highly toxic once absorbed into the bloodstream, especially the kidneys in which it is collected. mercury chloride increases hydrogen peroxide and enhances the destruction of protective enzymes such as superoxide dismutase (sod) and glutathione peroxidase (gpx), leading to oxidative stress. besides, thymol has antioxidant effects and can increase the activity of sod and gpx. this study aims to evaluate the efficacy of thymol on mercury chlorideinduced toxicity.materials and methods: in this study, 30 rats, consisting of 6 groups of 5, were used. control group receiving a single dose of 0.5 mg/kg mercuric chloride for 15 days, third, fourth, and fifth group received intraperitoneal injection of mercuric chloride at a dose of 0.5 mg/kg for 15 days plus thymol at a dose of 10, 30, 50 mg/kg. the sixth group received mercuric chloride at a dose of 0.5 mg/kg for 15 days plus thymol at 30 mg/kg per day for ten days.results: results showed a significant difference in the activity of catalase enzyme in kidney tissue samples test. according to the results of sod, there is a significant difference between the group of corn oil and the group of mercury chloride and between the group of mercury chloride and the group that receives thymol at a dose of 10, 30, 50 mg/kg (p le; 0.05).conclusions: it can be concluded that mercury chlorideinduced kidney toxicity and thymol have antioxidant protective effects for sod and gpx.

بررسی اثر تیمول بر سمیت کلیوی ناشی از کلرید جیوه در موش صحرایی

مقدمهبا استفاده از منابع گسترده ،تعداد فزاینده ای از زنان باردار به عنوان دیابت بارداری تشخیص داده می شوند ، و بار مدیریت مناسب GDM ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را به سمت تهیه پروتکل های غربالگری قابل اعتماد سوق می دهد و از اپیدمیولوژی دقیق بیماری در سراسر جهان اطلاع می دهد.مطابق با این موارد ، این مطالعه به دنبال به دست آوردن داده هایی است که به بهبود دانش اپیدمیولوژیک در مورد این بیماری کمک می کند.روشاین مطالعه مقطعی بر روی 953 زن باردار که به دنبال آزمایش غربالگری پیش از زایمان در بیمارستان امیرالمؤمنین شهر گراش بودند ، انجام شد.شرکت کنندگان بدون سابقه دیابت مطابق دستورالعمل کنگره زنان و زایمان آمریکا با استفاده از معیارهای کارپنتر و کوستان پس از اطلاع رسانی و گرفتن رضایت خود از شرکت در مطالعه ، آزمایشات لازم را برای تشخیص دیابت انجام دادند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.نتیجهدر 953 زن باردار با میانگین سنی 28.24 سال ، 38 شرکت کننده (4٪) مبتلا به GDM تشخیص داده شدند.50٪ از بیماران مورد مطالعه دارای اضافه وزن بودند .تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که بین میانگین سنی بین گروه های دیابتی و غیر دیابتی تفاوت معنی داری وجود دارد (0.004 = p).نتیجه گیری:شیوع بالای GDM در زنان باردار جوان ایرانی ممکن است بر لزوم تشخیص زودرس و درمان برای جلوگیری از پیامدهای منفی مرتبط با GDM تأکید کند.