evaluating the distribution of (+ 2044g / a, r130q) rs20541and (-1112c / t) rs1800925 polymorphism in il-13 gene: an association-based study with asthma in ahvaz, iran

Background and aims: asthma is a complicated chronic inflammatory disease associated with pulmonary inflammation, severe immune responses of the respiratory tract, and change or destruction in the respiratory tract structure. several factors, especially genetic and environmental factors, contribute to the pathogenesis of asthma. interlukin (il)-13 is considered the most important inflammatory mediator of asthma that play an effective role in the different stages of b cellmaturation and differentiation. it also increases the expression of major histocompatibility complex ii and cd23 and is effective in ige isotypes switching.single nucleotide polymorphisms (snps) cause the wide genetic diversity in the genome, and snp analysis helps evaluate and diagnose disease-related genes. the present study was conducted to investigate the association of -1112c / t and + 2044 g /a polymorphisms in the il-13 gene with asthma. material and methods: blood samples (5 ml) from asthma patients (167) and controls (172) after spirometry test were collected into tubes, and then dna wasextracted to determine the genotype of asthma patients. real-time polymerase chain reaction was performed by the taq man method, and the results were analyzed using spss software version 22. results: there was a significant difference between the genotype of il-13 -1112c / t polymorphism in the patient group and the control group (p = 0.028). the il13 + 2044g / a polymorphism results showed no significant difference between the twogroups (p = 0.319). conclusions: the present study showed that il-13 -1112c / t polymorphismpositively correlates with the induction of asthma, but there was no significant association between the polymorphism + 2044g / a il-13 and the risk of asthma.

Evaluating the Distribution of (+ 2044G / A, R130Q) Rs20541 and (-1112 C / T) Rs1800925 Polymorphism in IL-13 Gene: An Association-Based Study with Asthma in Ahvaz, Iran

سابقه و هدف: فرمالدهید یکی از علل مهم آسیب سلولی و استرس اکسیداتیو در بیضه است که می تواند منجر به ناباروری شود . هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی کورکومین روی پارامترهای اسپرم و شاخص های استریولوژیک بیضه موشهای سوری قرارگرفته در معرض فرمالدهید می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 24 سر موش سوری نر نژاد NMRI به وزن تقریبی 3530 گرم با سن 68 هفته به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. 1کنترل2 فرمالدهید ( mg/kg10 ) 3 فرمالدهید (mg/kg 10 ) + کورکومین (mg/kg 100) 4 دریافت کننده حلال کورکومین. تمام مواد به صورت داخل صفاقی ( IP) به مدت 35 روز تزریق شدند. بعد از برداشتن دم اپیدیدم،در محیط کشتHamschr('39')F10 و سپس درانکوباتور با دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 20 دقیقه قرار گرفتند و پارامترهای اسپرم و شاخصهای استریولوژی بررسی شدند. برای بررسی پراکسیداسیون لیپید، میزان مالون دی آلدهید تخمین زده شد.نتایج:میانگین پارامترهای اسپرم و شاخصهای استریولوژی در گروه دریافت کننده کورکومین نسبت به گروه دریافت کننده فرمالین بهبودیافت. میزان مالون دی آلدهید در گروه کورکومین+فرمالدهید به طور معنی داری نسبت به گروه فرمالین کاهش داشت (001/0P le;).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه اثرات مضر فرمالدهید روی پارامترهای اسپرم شامل کاهش تعداد؛ قابلیت حرکت رو به جلو؛ قابلیت حیات و مورفولوژی و افزایش میزان مالون دی آلدهید و همچنین کاهش شاخص های استریولوژی شامل تعداد سلول لیدیگ و اسپرماتوگونی و نسبت سطح به حجم لوله سمینیفر را نشان میدهد. کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان میتواند آسیب های فرمالدهید را کاهش دهد.