molecular detection of adenoviruses in the sinus tissues of patient by nested-pcr in shiraz, southwest iran

Background and aims: rhinosinusitis is an inflammation of the mucous membrane that may be caused by infectious agents such as bacteria, fungi and viruses. few studies have been carried out on the role of viruses in rhinosinusitis patients . the aim of this study was the molecular detection of adenoviruses in sinus tissues by nested polymerase chain reaction (pcr) in shiraz. materials and methods: in the present study, 103 paraffin-embedded biopsy specimens of sinus tissues were subjected to dna extraction and tested for adenovirus dna using nested pcr. the amplification of a β-globin gene by pcr-based method was used to confirm the quality of extracted dna. results: a total of 103 samples of sinus tissues were examined. of these patients, 50 (48.54%) were male and the rest were female (51.46%). the patients’ age ranged between 2 and 82 years and the mean age was 42.15±1.56 years. the adenovirus dna was detected in 13 of 103 (12.6%) samples. conclusions: the results of this study showed that adenoviruses have high prevalence in rhinosinusitis patients. as a results, it is an important to investigate clinical significance of viral infections especially adeno viruses in these patients.

تمایز سلولهای بنیادی بالغ به غضروف با استفاده از داربست زیستی مهندسی بافت غضروف

زمینه و هدف: غضروف یک بافت بسیار تخصصی است که قابلیت ترمیم خود را در مواقع آسیب ندارد. اگر چه روش های جراحی با پیوند کندروسیت اتولوگ، روش هایی توسعه یافته برای درمان ضایعات غضروفی هستند، اما نمی توانند در مواجهه با مشکلات ناشی از آسیب ناحیه پیوندی موفقیت های بزرگی حاصل نمایند. با پیشرفت در زمینه مهندسی بافت و دانش استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی و کشت و تمایز آنها در داربست های مناسب به عنوان استراتژی موفق بالینی در نظر گرفته میشوند.مواد و روشها: در این مطالعه پس از آماده سازی دو داربست چسب فیبرینی و آلژینات، سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی جداگانه بر روی این دو داربست قرار گرفتند و در محیط کندروژنی کشت داده شدند. 1، 7 و 14 روز پس از تمایز سلولی، توانایی زنده ماندن سلول های تمایز یافته توسط MTT کندروژنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین بیان کلاژن نوع I،نوع II و SOX9 و اگریکان به روش Real time PCr مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تشکیل غضروف ها نیز به لحاظ بافت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، داربست چسب فیبرینی با داربست آلژینات در سلول های تمایزی اختلاف معنی داری داشت. با توجه به تجزیه و تحلیل MTT و علاوه بر این، چسب فیبرینی بالاترین بیان در ژن های کندروژنیک را در میان دیگر داربست ها بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان چنین عنوان نمود که استفاده از داربست های طبیعی مانند چسب فیبرینی می تواند همانند پروتئین های مزانشیمی سلول های بنیادی به عنوان استراتژی کارآمد و جدید در مهندسی بافت و ترمیم عمل نماید.