genotyping of mycobacterium tuberculosis isolated from suspected patients in tehran in 2015-2017

Background and aims: unlike many global efforts to eradicate tuberculosis caused by mycobacterium, it remains as a life-threatening infection with a worldwide incidence of 1.5 million cases each year. however, due to the lack of information about mycobacterium tuberculosis characterization, more studies are required to evaluate strain diversity and epidemiology of tuberculosis to improve the therapeutic approaches. this study aimed to genotype the mycobacterium tuberculosis isolated from suspected patients in tehran, iran through 2015-2017. materials and methods: in the current study, 30 isolates (sputum, broncho-alveolar lavage and biopsy) were collected from different tuberculosis patients at massoud clinical lab of tehran from 2015 to 2017. to find the single nucleotide polymorphisms and mutated regions, polymerase chain reaction (pcr) was performed on all the isolates to amplify the katg and gyra genes. then, pcr products were sequenced and analyzed. results: the majority of isolates were assigned to pgg2 (90%), followed by pgg3 (10%) but no isolate belonging to pgg1 was found. conclusions: our findings demonstrate a remarkable epidemiological pattern of tuberculosis in tehran. in group 2, isolates showed a considerably higher frequency compared to isolates in group 3, which is consistent with other findings reported in iran. however, in contrast to other iranian studies, no isolated strains were categorized in principal pgg1.

تمایز سلولهای بنیادی بالغ به غضروف با استفاده از داربست زیستی مهندسی بافت غضروف

زمینه و هدف: غضروف یک بافت بسیار تخصصی است که قابلیت ترمیم خود را در مواقع آسیب ندارد. اگر چه روش های جراحی با پیوند کندروسیت اتولوگ، روش هایی توسعه یافته برای درمان ضایعات غضروفی هستند، اما نمی توانند در مواجهه با مشکلات ناشی از آسیب ناحیه پیوندی موفقیت های بزرگی حاصل نمایند. با پیشرفت در زمینه مهندسی بافت و دانش استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی و کشت و تمایز آنها در داربست های مناسب به عنوان استراتژی موفق بالینی در نظر گرفته میشوند.مواد و روشها: در این مطالعه پس از آماده سازی دو داربست چسب فیبرینی و آلژینات، سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی جداگانه بر روی این دو داربست قرار گرفتند و در محیط کندروژنی کشت داده شدند. 1، 7 و 14 روز پس از تمایز سلولی، توانایی زنده ماندن سلول های تمایز یافته توسط MTT کندروژنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین بیان کلاژن نوع I،نوع II و SOX9 و اگریکان به روش Real time PCr مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تشکیل غضروف ها نیز به لحاظ بافت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، داربست چسب فیبرینی با داربست آلژینات در سلول های تمایزی اختلاف معنی داری داشت. با توجه به تجزیه و تحلیل MTT و علاوه بر این، چسب فیبرینی بالاترین بیان در ژن های کندروژنیک را در میان دیگر داربست ها بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان چنین عنوان نمود که استفاده از داربست های طبیعی مانند چسب فیبرینی می تواند همانند پروتئین های مزانشیمی سلول های بنیادی به عنوان استراتژی کارآمد و جدید در مهندسی بافت و ترمیم عمل نماید.