the effect of follicular fluid on the proliferation and osteoblastic differentiation of human bone marrow mesenchymal stem cells

Background and aims: bone marrow-derived mesenchymal stem cells (bm-mscs) are a well-known source of multipotent adult stem cells. despite using different methodologies of mscs preparing for clinical applications, the top safest procedure to manipulate these cells, has not yet been determined. recently, ex-vivo expansion of mscs for their subsequent implantation, using some biological product, is suggested instead of fetal bovine serum (fbs). previous studies have shown the effect of follicular fluid (ff) (a dynamic fluid in ovarian follicle) as an additive component in cell culture. hence, this study aimed to decipher its role on the human bm-msc proliferation.materials and methods: in this study, bm-mscs at 3rd passage were cultivated in the presence of 20% ff (group i), 10% ff+ 10% fbs (group ii) and fbs 20% as control group. the capacity of proliferation as calculating population doubling times and gene expression levels of stem cell factor, stromal cell-derived factor 1, and transforming growth factor beta were analyzed in osteogeneic media to examine the impacts of ff on osteogenesis of mscs. results: our results corroborated an up-regulatory effect of ff on the proliferation of bm-mscs by shorter population doubling times in the group ii of treated cells and an increase in gene expression level of osteocalcin and transforming growth factor beta in the presence of higher concentrations of ff in cell culture ff 20% and 10%, respectively. conclusions: ff is a potent mitogen for cell proliferation. ff may be an efficient substitution of fbs in ex-vivo cell culture, eliminating zoonotic infections and immunological reactions.

تمایز سلولهای بنیادی بالغ به غضروف با استفاده از داربست زیستی مهندسی بافت غضروف

زمینه و هدف: غضروف یک بافت بسیار تخصصی است که قابلیت ترمیم خود را در مواقع آسیب ندارد. اگر چه روش های جراحی با پیوند کندروسیت اتولوگ، روش هایی توسعه یافته برای درمان ضایعات غضروفی هستند، اما نمی توانند در مواجهه با مشکلات ناشی از آسیب ناحیه پیوندی موفقیت های بزرگی حاصل نمایند. با پیشرفت در زمینه مهندسی بافت و دانش استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی و کشت و تمایز آنها در داربست های مناسب به عنوان استراتژی موفق بالینی در نظر گرفته میشوند.مواد و روشها: در این مطالعه پس از آماده سازی دو داربست چسب فیبرینی و آلژینات، سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی جداگانه بر روی این دو داربست قرار گرفتند و در محیط کندروژنی کشت داده شدند. 1، 7 و 14 روز پس از تمایز سلولی، توانایی زنده ماندن سلول های تمایز یافته توسط MTT کندروژنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین بیان کلاژن نوع I،نوع II و SOX9 و اگریکان به روش Real time PCr مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تشکیل غضروف ها نیز به لحاظ بافت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، داربست چسب فیبرینی با داربست آلژینات در سلول های تمایزی اختلاف معنی داری داشت. با توجه به تجزیه و تحلیل MTT و علاوه بر این، چسب فیبرینی بالاترین بیان در ژن های کندروژنیک را در میان دیگر داربست ها بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان چنین عنوان نمود که استفاده از داربست های طبیعی مانند چسب فیبرینی می تواند همانند پروتئین های مزانشیمی سلول های بنیادی به عنوان استراتژی کارآمد و جدید در مهندسی بافت و ترمیم عمل نماید.