evaluation of glutamate dehydrogenase activity and insulin secretion in mice exposed to dexamethasone

Background and aims: diabetes is one of the most important endocrine disrupters and is associated with various hormones, including those that can lead to diabetes. glucocorticoid use may lead to insulin resistance. dexamethasone is one of these glucocorticoid compounds. glutamate dehydrogenase plays a key role in the production of glutamate in the secretion of insulin. based on these hormonal interactions, the aim of this study was to determine the activity of glutamate dehydrogenase and insulin secretion in dexamethasone-exposed mice. materials and methods: twenty eight mice were divided into 4 experimental groups. group 1 received standard normal saline as a control. group 2 received standard food and received 1 mg / kg dexamethasone per day. group 3 received standard diet and dexamethasone 3 mg / kg / day and group 4 with standard diet 5 mg / kg dexamethasone per day. after 21 days, the animals were killed, the pancreas and glutamate dehydrogenase, insulin, and serum glucose levels were determined. results: dexamethasone increased serum glucose levels significantly (p <0.05). dexamethasone increased the glutamate dehydrogenase activity and insulin levels in dexamethasone treated mice (p<0.05) conclusions: these results suggestd that dexamethasone increases glucose which leads to elevating glutamate dehydrogenase activity, and then increasing insulin. however, insulin was not enough to normalize glucose levels and led to hyperglycemia. therefore, it is suggested to reduce dexamethasone administration.

تأثیر بیوکانین آ بر قطر ذرات LDL و دیس لیپیدمی دیابتی

مقدمه: ذرات sdLDL کوچکتر و سنگینتر از ذرات LDL می باشند. به دلیل کوچک بودن اندازه ی مولکولی ، این ذرات به راحتی به داخل اندوتلیوم عروق کرونری قلب نفوذ می کنند. دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک مزمن است که همراه با اختلال در غلظت لیپیدهای خون مانند افزایش غلظت VLDL و sdLDL می باشد. با فعال شدن فاکتور رونویسی alpha; PPAR غلظت sdLDL در سرم کاهش می یابد. بیوکانین آ آگونیست این فاکتور رونویسی می باشد. مطالعه حاضر جهت بررسی تأثیر بیوکانین آ بر روی غلظت sdLDLc در رتهای دیابتی طراحی شد.مواد و روش ها: رتهای نر بالغ از نژاد ویستار مدلهای حیوانی این مطالعه بودند. با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید القای دیابت در حیوانات صورت گرفت. طول مطالعه 28 روز بود و بیوکانین آ با دوزهای mg/kg 5 و 1 در گروههای مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. وزن حیوانات و گلوکز خون ناشتا قبل و بعد از درمان اندازه گیری شدند. همچنین در پایان مطالعه غلظت sdLDLc و اندازه ذرات LDL به وسیله الکتروفورز ژل آکریلامید گرادیانت اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که مصرف بیوکانین آ با دوز mg/kg 5 باعث کاهش معنی دار سطح گلوکز خون و غلظت sdLDLc و افزایش معنی دار وزن و قطر ذرات LDL در مقایسه با گروه کنترل دیابتی شدند(p<0.01).نتیجه گیری:عوامل فعال کننده فاکتور رونویسی PPAR alpha; باعث کاهش قند خون و کاهش sdLDLc می شوند که از اهداف درمانی مهم در کنترل دیابت ملیتوس و مهمترین عارضه آن یعنی دیس لیپیدمی دیابتی می باشد.