molecular detection of leptospira species serotypes in iranian stray dogs

Background and aims: leptospirosis is a spirochetal disease with public health importance globally. this disease affects a wide range of domestic and wild animals. dogs are one of the species most sensitive to leptospira canicola and leptospira icterohaemorrhagiae. the present study was concluded to evaluate the prevalence rate of leptospira species and l. canicola and l. icterohaemorrhagiae serovars in iranian stray dogs. materials and methods: one-hundred and twenty blood samples were first taken from stray dogs. then the samples were transferred to the laboratory. sera were extracted from blood samples and genomic dna was extracted. dna samples were subjected to conventional polymerase chain reaction. positive samples for leptospira spp. were analyzed for presence of l. canicola and l. icterohaemorrhagiae serovars using the polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (pcr-rflp). results: nine samples out of 120 serum samples (7.5%) were positive for the flagella gene of the leptospira spp. prevalence of leptospira spp. in serum samples of male and female dogs were 5.4% and 10.86%, respectively. prevalence of l. canicola and l. icterohaemorrhagiae serovars were 55.55% and 33.33%, respectively. we found that 11.11% of samples were positive for both serovars. two to three and 3-4 year old dogs had the highest prevalence of leptospira spp. conclusions: the considerable prevalence of leptospirta spp. and also their zoonotic serovars among iranian stray dogs represented an important public health issue regarding the contact of healthy human with these dogs. identification of infected dogs and their vaccination can inhibit the distribution of leptospira spp.

تأثیر بیوکانین آ بر قطر ذرات LDL و دیس لیپیدمی دیابتی

مقدمه: ذرات sdLDL کوچکتر و سنگینتر از ذرات LDL می باشند. به دلیل کوچک بودن اندازه ی مولکولی ، این ذرات به راحتی به داخل اندوتلیوم عروق کرونری قلب نفوذ می کنند. دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک مزمن است که همراه با اختلال در غلظت لیپیدهای خون مانند افزایش غلظت VLDL و sdLDL می باشد. با فعال شدن فاکتور رونویسی alpha; PPAR غلظت sdLDL در سرم کاهش می یابد. بیوکانین آ آگونیست این فاکتور رونویسی می باشد. مطالعه حاضر جهت بررسی تأثیر بیوکانین آ بر روی غلظت sdLDLc در رتهای دیابتی طراحی شد.مواد و روش ها: رتهای نر بالغ از نژاد ویستار مدلهای حیوانی این مطالعه بودند. با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید القای دیابت در حیوانات صورت گرفت. طول مطالعه 28 روز بود و بیوکانین آ با دوزهای mg/kg 5 و 1 در گروههای مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. وزن حیوانات و گلوکز خون ناشتا قبل و بعد از درمان اندازه گیری شدند. همچنین در پایان مطالعه غلظت sdLDLc و اندازه ذرات LDL به وسیله الکتروفورز ژل آکریلامید گرادیانت اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که مصرف بیوکانین آ با دوز mg/kg 5 باعث کاهش معنی دار سطح گلوکز خون و غلظت sdLDLc و افزایش معنی دار وزن و قطر ذرات LDL در مقایسه با گروه کنترل دیابتی شدند(p<0.01).نتیجه گیری:عوامل فعال کننده فاکتور رونویسی PPAR alpha; باعث کاهش قند خون و کاهش sdLDLc می شوند که از اهداف درمانی مهم در کنترل دیابت ملیتوس و مهمترین عارضه آن یعنی دیس لیپیدمی دیابتی می باشد.