th17 lymphocytes percentage in peripheral blood of iranian patients with autosomal recessive hyper ige syndrome

Background and aims: patients with hyper-ige syndrome suffer from fungal and bacterial infections, especially candida albicans and staphylococcus aureus. due to the important role of t helper17 (th17) lymphocytes in defense against fungal infections, the percentage of th17 lymphocytes was studied in the patients with autosomal recessive hyper-ige syndrome (ar-hies). materials and methods: in this case-control study, six patients with ar-hies (with dock-8 mutation) and seven healthy age and sex-matched controls were included. peripheral blood mononuclear cells were isolated from their venous blood and the percentage of th17 lymphocytes were determined by flow cytometry. results: there was no statistical difference between the percentage of th17 lymphocytes (p=0.15) in the case and control groups. also in comparison to the control subjects, the numbers of eosinophils were dramatically increased (p=0.000). also, there was a significant negative correlation between serum ige levels and th17 lymphocytes’ percentage (r=-0.927, p=0.006) and a significant positive correlation between eosinophils number and th17 lymphocytes’ percentage (r=0.557, p=0.01). serum ige levels showed a significant positive correlation with the numbers of eosinophils in the patients’ peripheral blood with ar-hies (r=0.961, p=0.003). conclusions: the numbers of th17 in the patients with ar-hies may not show statistical differences between the cases and controls. the numbers of eosinophils significantly increased in the patients ar-hies compare to the controls.

درصد لنفوسیت های Th17 در خون محیطی بیماران ایرانی مبتلا به فرم اتوزومال مغلوب سندرم هایپر IgE

مقدمه: بیماران مبتلا به سندرم هایپر IgE از عفونت های باکتریایی و قارچی به خصوص استافیلوکوک اورئوس و کاندیدا آلبیکنس رنج میبرند. با توجه به نقش مهم لنفوسیت های Th17 در دفاع از عفونت های قارچی، درصد لنفوسیت‌های Th17 در بیماران مبتلا به سندرم hyperIgE اتوزومی مغلوب (ARHIES) مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه موردشاهدی، 6 بیمار مبتلا به ARHIES (با جهش DOCK8) و هفت کنترل سالم که از نظر سن و جنس همسان سازی شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. سلول های تک هسته ای خون محیطی از خون وریدی بیماران جدا شد و درصد لنفوسیت های Th17 توسط روش فلوسایتومتری سنجش شد.نتایج: از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین درصد لنفوسیت های Th17 در گروه مورد و شاهد وجود نداشت (15/0=p). همچنین در مقایسه با افراد گروه کنترل، تعداد ائوزینوفیل‌ها به طور چشمگیری افزایش نشان داد. (p=0.000). از طرفی همبستگی معنی دار منفی میان سطح سرمی IgE و درصد لنفوسیت‌های Th17 وجود داشت (r=0.927، p=0.006). همچنین یک همبستگی مثبت بین تعداد ائوزینوفیل ها و درصد لنفوسیت‌های Th17 وجود داشت (r=0.557، p=0.01). سطح سرمی IgE همبستگی معنی دار مثبتی با تعداد ائوزینوفیل ها در خون محیطی بیماران نشان داد (r=0.961، p=0.003).بحث و نتیجه گیری: احتمالا میان درصد لنفوسیت های Th17 در بیماران ARHIES و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد. تعداد ائوزینوفیل ها در بیماران ARHIES به میزان قابل توجهی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد.