the comparison of active and passive recovery after an intense exhaustive training session on the level of serum serotonin of male runners

Introduction: the aim of this research was to compare active and passive recovery after a session of intense exhaustive training on the level of serotonin in the serum of the runners.materials and methods: in this semiexperimental study, 26 male elite runners were randomly assigned to two groups of active (n=12) and passive (n=14) recovery. half an hour before the start of the training, 5 ml blood was drawn from the sample and then each subject was tested starting training on treadmill for bruce test until reaching exhaustion. immediately and then 10 minutes after the bruce test, 5 ml of blood was drawn again for measuring serotonin.results and conclusions:the mean of serotonin in three steps of before, immediately after and 10 minutes after recovery were respectively 360.83 plusmn; 250.05, 459.67 plusmn;302.13, 514.5 plusmn;440.48 ng/ml in the active recovery group and 141.26 plusmn; 92.41, 241.04 plusmn; 104.78, 214.34 plusmn; 120.03 ng/ml in the passive recovery group. there was a significant difference between the amount of serotonin after recovery compared to that of before. however, the type of recovery program after that had no effect on the serum serotonin of the blood of the runners

مقایسه اثر ریکاوری فعال و غیرفعال پس از یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز بر سطح سروتونین سرم دوندگان مرد

مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه تاثیر ریکاوری فعال و غیر فعال بعد از یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز بر سطح سرمی سروتونین در دوندگان مرد بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی ۲۶ دونده نخبه سالم مرد بصورت تصادفی در دو گروه فعال (۱۲ نفر) و غیر فعال (۱۴ نفر)، قرار گرفتند. نیم ساعت قبل از شروع تمرین میزان 5 میلی لیتر خون از افراد گرفته شد سپس هر آزمودنی آزمون بروس را تا حد خستگی روی تریدمیل انجام داد، بلافاصله و 10 دقیقه پس از اجرای آزمون بروس مجددا مقدار 5 میلی لیترخون از افراد تهیه و سطح سرمی سروتونین در نمونه ها تعیین گردید.نتایج و نتیجه گیری: میانگین و انحراف معیار سروتونین در سه مرحله قبل، بلافاصله و 10دقیقه پس از ریکاوری در گروه ریکاوری فعال به ترتیب ۲۵۰/۰۵ plusmn;۳۶۰/۸۳ ، ۳۰۲/۱۳ plusmn;۴۵۹/۶۷ ، ۴۴۰/۴۸ plusmn;۵۱۴/۵۰ نانوگرم بر میلی لیتر بود و در گروه ریکاوری غیرفعال به ترتیب ۹۲/۴۱ plusmn;۱۴۱/۲۶ ، ۱۰۴/۷۸ plusmn;۲۴۱/۰۴، ۱۲۰/۰۳ plusmn;۲۱۴/۳۴ نانوگرم بر میلی لیتر بود. بین غلظت سروتونین قبل و بعد از ریکاوری تفاوت معنی داری وجود داشت اما نوع ریکاوری بر روی غلظت سروتونین سرم دوندگان تاثیری نداشت.