تدوین مدل رفتارهای مسئولانه زیست ‌محیطی با رشد و مسئولیت ‌پذیری اجتماعی در ورزشکاران: بررسی نقش میانجی‌ گر هوش اخلاقی

هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل رفتارهای مسئولانه زیست محیطی با رشد و مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی‌گر هوش اخلاقی در ورزشکاران بود.روش ها: روش پژوهش توصیفی - همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران حرفه ای عضو تیم ملی و لیگ برتر در رشته های مختلف در سال 1401 بودند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های رفتارهای مسئولانه زیست محیطی میلفونت و همکاران (2010)، پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی گاف (1987)، مقیاس رشد اجتماعی ویتزمن (1990) و پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و همکاران (2011) استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق  آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و amos نسخه 24 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین متغیر رفتارهای مسئولانه زیست محیطی و هوش اخلاقی (0.65=r)، رشد اجتماعی (0.52=r)، مسئولیت پذیری اجتماعی (0.63=r) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.01>p). نتایج معادلات ساختاری نشان داد رفتارهای مسئولانه زیست محیطی از طریق متغیر میانجی‌گر هوش اخلاقی بر رشد و مسئولیت پذیری اجتماعی ورزشکاران اثر مثبت و معناداری دارد.نتیجه گیری:  براساس نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود مسئولین وزارت ورزش و جوانان و سازمان حفاظت از محیط زیست به ابعاد رفتارهای مسئولانه زیست محیطی توجه بیشتری نموده و با همکاری روانشناسان از ورزشکاران شاخص در جهت فرهنگ سازی در زمینه محافظت از طبیعت با توجه به متغیرهای تاثیرگذار روانشناختی مانند هوش اخلاقی بهره بگیرند.

developing a model of environmentally responsible behaviors with growth and social responsibility in athletes: investigating mediating role of moral intelligence

purpose: the purpose of the current research was to develop a model of environmentally responsible behavior, focusing on growth and social responsibility with the mediating role of moral intelligence in athletes.methods: the research utilized a descriptive-correlation research method based on structural equations. the statistical population consisted of all professional athletes who were members of national teams and premier leagues in various disciplines in 2021. information was gathered using responsible environmental behavior questionnaires by milfont et al. (2010), social responsibility questionnaires by goff (1987), social growth scales by weitzman (1990), and moral intelligence questionnaires by link et al. (2011). data analysis was conducted through pearson correlation tests and structural equation analysis using spss-21 and amos-24 software’s.results: the results indicated a positive and significant relationship between environmentally responsible behaviors and moral intelligence (r=0.65), social growth (r=0.52), and social responsibility (r=0.63, p>0.01). the structural equation results demonstrated that environmentally responsible behaviors, mediated by moral intelligence, have a significant positive impact on the growth and social responsibility of athletes.conclusions: it is recommended that officials from the ministry of sports and youth and the environmental protection organization prioritize the dimensions and activities of environmentally responsible behaviors. they should also collaborate with prominent athletes and psychologists to cultivate a culture of nature protection, considering influential psychological variables such as moral intelligence.