>
Fa   |   Ar   |   En
   تاثیر بازخورد توجهی مسافت و زمان بر اقتصاد دویدن و درک فشار در افراد مبتدی  
   
نویسنده عقدایی مهین ,کاویانی مریم ,رضایی آزیتا
منبع روان شناسي ورزش - 1400 - دوره : 6 - شماره : 2 - صفحه:131 -142
چکیده    هدف: نوع تمرکز توجه بیرونی بر وضعیت فیزیولوژیکی و روان‌شناختی افراد حین دویدن اثر دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازخورد توجهی مسافت و زمان بر اقتصاد دویدن و درک فشار افراد مبتدی بود.روش‌ها: 45 نفر دانشجوی دختر (30-20 سال) دویدن روی تردمیل را انجام دادند. شرکت‌کنندگان داوطلبانه انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گیری سرعت بیشینه ، سرعت تردمیل با دو کیلومتر بر ساعت شروع شد و پس از هر دقیقه سرعت دو کیلومتر بر ساعت افزایش یافت. این روند تا خستگی ارادی شرکت کننده ادامه داشت. شرکت‌کنندگان به‌صورت همگن بر اساس سرعت بیشینه به سه گروه (15 نفری) زمان، مسافت و کنترل تقسیم شدند. به‌منظور ارزیابی تاثیر بازخورد توجهی به افراد گروه مسافت، بازخورد میزان مسافت (مسافتی که در هر دقیقه و درمجموع شش دقیقه پیمودند) و به افراد گروه زمان بازخورد زمان (هر دقیقه یک‌بار و در کل زمان شش دقیقه، بازخورد مدت‌زمان دویدن داده شد) و گروه کنترل هیچ‌گونه بازخوردی دریافت نکردند. با دستگاه تجزیه گازهای تنفسی و کمربند ضربان قلب به مدت شش دقیقه‌، اطلاعات فیزیولوژیک و ضربان قلب ثبت شد. از آزمون درک فشار بورگ برای درک خستگی افراد استفاده شد.نتایج: بین میزان اکسیژن مصرفی ، ضربان قلب ، حجم تنفسی و تواتر تنفس و درک فشار بورگ در سه گروه بازخورد توجهی مسافت، بازخورد توجهی زمان و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت(p<0/05).نتیجه‌گیری: احتمالاً بهره‌مندی از بازخورد توجهی مسافت و زمان در شرایط آزمایشگاهی، سطح مهارت و نوع مهارت تاثیر متفاوتی بر میزان انرژی مصرفی و درک فشار افراد مبتدی نداشت.
کلیدواژه اکسیژن مصرفی، دویدن، مقیاس بورگ، ضربان قلب، خستگی
آدرس دانشگاه شهید بهشتی, دانشکده علوم ورزشی و تندرستی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, دانشکده علوم ورزشی و تندرستی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, دانشکده علوم ورزشی و تندرستی, ایران
پست الکترونیکی azitarezaei.7171@yahoo.com
 
   The Effect of Spatial and temporal attentional feedback on running economy and perceived pressure in inexperienced runners  
   
Authors Aghdaei Mahin ,Kavyani Maryam ,Rezaei Azita
Abstract    Purpose: The purpose of this study was to investigate the effect of spatial and temporal attentional feedback on physiological and psychological scales in running among inexperienced women.Methods: Fortyfive students (20 to 30 years old) took part in the study. In order to measure the participant’s Vmax, the speed of the treadmill started at 2 km / h and increased to 2 km / h after every one minute. This process continued until the fatigue will appear. According to the results of the maximum speed test, the participants were divided into 3 groups: temporal (n = 15), spatial (n = 15), and control group (n = 15). Feedback was given to the spatial group including the amount of distance that they traveled per minute (totally in 6 minutes), and the temporal feedback group (once per minute, total time 6 minutes), and the control group did not receive any feedback. During running, heart rates, Vo2max, and oxygen consumption were assessed. The Borg pressure perceived test was also used to measure perceive fatigue.Results: Results showed that there was no significant difference between oxygen consumption (VO2), heart rate (HR), respiratory volume (VE), respiratory frequency (BF), and the Borg pressure in the three groups of spatial feedback, temporal feedback, and control group. (p >0/05). Conclusion: The results revealed that the effect of spatial and temporal feedback in laboratory conditions, skill level, and type of skill had no significant effect on the energy consumption and perceived pressure in inexperienced participants.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved