موفقیت ورزشی در ورزش های برخوردی و غیر برخوردی: مقایسه سبک های مقابله با استرس ورزشی

هدف: هدف اصلی این پژوهش، بررسی موفقیت ورزشی در ورزش های برخوردی و غیربرخوردی با توجه به سبک های مقابله با استرس ورزشی در نمونه ای از ورزشکاران ایرانی بود. روش: صدو هشتاد و یک ورزشکار (81 برخوردی، 100 غیربرخوردی) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب مقیاس سبک های مقابله با استرس ورزشی (scss) و مقیاس موفقیت ورزشی (sas) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های مقابله روی آوری و اجتنابی ورزشکاران با موفقیت ورزشی، در هر دو دسته ورزش های برخوردی و غیربرخوردی، به ترتیب همبستگی منفی و مثبت معنادار وجود دارد. سبک مقابله روی آوری در هر دو دسته ورزش های برخوردی و غیر برخوردی موفقیت ورزشی را پیش بینی کرد، اما سبک مقابله اجتنابی فقط در ورزش های غیربرخوردی توانست موفقیت ورزشی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که سبک های مقابله روی آوری و اجتنابی ورزشکاران موفقیت ورزشی آنان را در ورزش های برخوردی و غیربرخوردی به صورت متفاوت پیش بینی می کند: در ورزش های برخوردی سبک مقابله روی آوری احتمال موفقیت ورزشی را کاهش می دهد در حالی که سبک مقابله اجتنابی احتمال موفقیت ورزشی را افزایش می دهد.