مقایسه تاثیر سبک های یادگیری و کانون توجه در یادگیری یک مهارت مجرد

هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر تعاملی سبک های یادگیری با کانون توجه در یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. روش ها: شرک تکنندگان شامل 40 دانشجوی دختر دانشگاه تبریز بودندکه از بین داوطلبان ناآشنا به مهارت پرتاب دارت و با رعایت سایر شرایط پژوهشی در چهار گروه 10 نفری سبک یادگیری واگرا-توجه درونی، سبک یادگیری واگرا-توجه بیرونی، سبک یادگیری همگرا-توجه درونی و سبک یادگیری همگرا-توجه بیرونی قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون به مدت دو هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 5 بلوک 10 کوششی را انجام دادند. بعد از اتمام مرحله اکتساب آزمون یادداری فوری و انتقال و یک هفته بعد، آزمون یادداری تاخیری انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون کروسکال والیس تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بین سبک های یادگیری و کانون توجه در مرحله اکتساب، یادداری فوری، یادداری تاخیری و انتقال در خطای شعاعی و میانگین در آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون کروسکال والیس تفاوت معناداری وجود ندارد (05/p≤0) ولی بین گروه ها تفاوت معناداری در خطای متغیر آزمون انتقال (آزمون کروسکال والیس) وجود داشت (p=0/028). نتیجه گیری: به نظر می رسد سبک یادگیری همگرا با توجه بیرونی و سبک یادگیری واگرا با توجه درونی منجر به یادگیری بیشتری می شود.