تبیین احساس شکست و ناکامی بر اساس انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف: هدف از این پژوهش تبیین احساس شکست و ناکامی بر اساس انعطاف پذیری شناختی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار است. روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه علوم پزشکی ایران است. نمونه پژوهش، 100 نفر دانشجویان مرد ورزشکار (50) و غیر ورزشکار (50) بود که پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی، احساس شکست و ناکامی را پر کردند. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد خرده مقیاس های ادراک کنترل پذیری و ادراک توجیه رفتار توانستند نمره کل احساس شکست را به طور منفی پیش بینی کنند (p=0/001, r²=0/20). همچنین ادراک کنترل، ادراک گزینه های مختلف و ادراک توجیه رفتار، نیز توانستند به طور منفی احساس ناکامی را پی شبینی کنند (p=0/04, r²=0/13). نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نیز نشان داد که بین دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار از لحاظ انعطاف پذیری شناختی، احساس شکست و ناکامی تفاوت معنی داری وجود دارد (p=0/02).نتیجه گیری: افزایش انعطاف پذیری شناختی و انجام برنامه های ورزشی می تواند باعث کاهش احساس شکست و ناکامی دانشجویان شود. این پژوهش نشان می دهد که احساس شکست و ناکامی در تشخیص فرایندهای روان شناختی اهمیت زیادی دارد و نیازمند توجه پژوهشی و بالینی بیشتری است.