شناسایی ویژگی های مربی از تجارب ورزشکاران تیم ملی والیبال ایران

هدف: هدف از این پژوهش، شناسایی ویژگی های مربی به عنوان منبعی در کارآمدی فردی و جمعی ورزشکاران تیم ملی والیبال ایران است. روش ها: در این پژوهش با رویکردی کیفی از روش پدیدار شناسی استفاده شد. جامعه مورد پژوهش، ورزشکاران عضو تیم های ملی والیبال ایران در سال 2014 بودند. مشارکت کنندگان (10 مرد و 4 زن) به صورت هدفمند و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای گردآوری اطلاعات، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده ها از روش تحلیل محتوا تحلیل شدند. روایی و پایایی نتایج ارزیابی شد. نتایج: بر اساس نتایج مصاحبه، منابع کارآمدی مشارکت کنندگان در دو مقوله اصلی کارآمدی فردی و جمعی ارائه شد. در نهایت 4 کد تبیینی در مقوله کارآمدی فردی شامل «تشویق و انگیزه مربی»، «ایمان مربی به بازیکن»، «دانش فنی و روان شناختی» و «موفقیت های گذشته » و 3 کد تبیینی در مقوله کارآمدی جمعی شامل «قدرت رهبری»، «حمایت اجتماعی مربی» و «موفقیت های گذشته» شناسایی شد. موفقیت های گذشته کد مشترک بین کارآمدی فردی و جمعی است. نتیجه گیری: این پژوهش اهمیت کارآمدی مربیان برای رسیدن به موفقیت های بیشتر ورزش والیبال ایران در عرصه های بین اللملی را پیشنهاد می کند.