اثر فراوانی بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تکالیف ساده و دشوار با تاکید بر درخواست بازخورد پس از کوشش های موفق و ناموفق

هدف پژوهش: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر فراوانی بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تکالیف ساده و دشوار با تاکید بر درخواست بازخورد، پس از کوشش های موفق و ناموفق بود. روش پژوهش: از بین دانش آموزان پسر ابتدایی استان کرمانشاه 60 نفر (با میانگین سنی 1/07±10/6)، به صورت تصادفی انتخاب، و بر اساس نتایج پیشآزمون در چهار گروه همسان قرار گرفتند. تکلیف ساده، تولید نیروی 1 کیلوگرمی با استفاده از ابزار دینامومتر الکتریکی دستی بود و در تکلیف دشوار آزمون سرویس چکشی والیبال بکار گرفته شد. در مرحله اکتساب طی یک جلسه، افراد هر گروه 6 بلوک 10 کوششی را مطابق دستورالعمل هایشان انجام دادند. تحلیل داده ها در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیریهای تکراری و در آزمون یادداری با آزمون تحلیل واریانس دوطرفه انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که در هر دو مرحله اکتساب و آزمون یادداری، در تکلیف ساده اثر نوع بازخورد و در تکلیف پیچیده اثر