مقایسه اثربخشی درمان‌ شناختی- رفتاری و درمان تلفیقی بر خوددلسوزی و خودتنظیمی هیجانی در بیماران قلبی

هدف: پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار و تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت به خود بر خوددلسوزی و خودتنظیمی هیجانی در بیماران قلبی شهر خرم‌آباد در سال  1399 می‌باشد.روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ی آماری زنان مبتلا به بیماری قلبی شهر خرم‌آباد در سال 1399بود که 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند، برای هر دو گروه درمان به طور جداگانه 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برگزار شد و برای گروه گواه آموزشی اعمال نشد. ابزار پژوهش مقیاس دلسوزی به خود، نف با تعداد 26 سوال و خودتنظیمی هیجانی، لارسن و مایک با تعداد10 سوال بود. از نرم‌افزارspss   و آزمون تحلیلی کواریانس چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.نتایج: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار باعث بهبود دلسوزی به خود و خودتنظیمی هیجان در زنان مبتلا به بیماری قلبی عروقی می‌شوند (p-value> 0.05),و درصد بهبودی آن‌ها بیشتر از آزمودنی‌های گروه گواه می‌باشد (p-value> 0.05), ولی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری با هم نداشتند (p-value> 0.0). نتیجه‌گیری: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار موجب آگاهی نسبت به هیجانات و کنترل میزان هیجانات و میزان دلسوزی به خود را در زنان مبتلا به بیماری قلبی افزایش می‌دهد. بنابراین هر دو درمان برای اگاهی از هیجانات و دلسوزی به خود موثر هستند.

Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and combination therapy on self-compassion and emotional self-regulation in heart patients

Aim: The present study compares the effectiveness of emotion-oriented cognitive-behavioral therapy and the combination of acceptance-based therapy and commitment and self-compassion training on self-compassion and emotional self-regulation in heart patients in Khoramabad in 2021.Methods: The present study is a quasi-experimental with pre-test-post-test design with a control group. The statistical population was women with heart disease in Khoramabad in 2021. Forty-five people were selected through the convenience sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group. Ten separate 90-minute sessions were held for both treatment groups, and no training control group was applied. The research instruments were the Self-Compassion Scale of Neff with 26 questions and the Emotional Self-Regulation Scale of Larsen and Mike with ten questions. SPSS software and multivariate analysis of covariance were used to analyze the data.Results: Combining acceptance-commitment therapy with self-compassion training and emotion-driven cognitive-behavioral therapy improves self-compassion and emotional self-regulation in women with cardiovascular disease (P-Value> 0.05), and their recovery rate is higher than the control group (P-Value> 0.05). However, the two experimental groups were not significantly different (P-Value> 0.0).Conclusion: Combining acceptance-commitment therapy with self-compassion training and emotion-driven cognitive-behavioral therapy increase awareness of emotions and controls the level of emotions and self-compassion in women with heart disease. So, both treatments are effective for awareness of emotions and self-compassion.