مقایسه تاثیر آموزش به روش بحث گروهی و ویدیویی بر سطح استرس، افسردگی و خودکارآمدی بیماران تحت تعبیه پیس‌میکر و دفیبریلاتور کاشتنی قلبی

هدف: کمبود آگاهی در مورد ضربان‌ساز و دفیبریلاتور کاشتنی قلبی و محدودیت‌های مرتبط با آن می‌تواند موجب بروز استرس بیماران گردد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش به روش بحث گروهی و ویدئویی بر سطح استرس، افسردگی و خودکارآمدی بیماران تحت تعبیه ضربان‌ساز و دفیبریلاتور کاشتنی قلبی انجام ‌شده است.روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی در کلینیک پیس‌میکر و دفیبریلاتور کاشتنی قلبی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در دو گروه آموزش و یک گروه کنترل و به شیوه پیش‌آزمون و پس‌آزمون میزان استرس، افسردگی و خودکارآمدی بیماران مراجعه‌کننده در سال 1396 را مورد بررسی قرار داد. ، 105 بیمار به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به روش آسان در سه گروه 35 نفر (بحث گروهی، ویدئویی و کنترل) قرار داده شدند. محتوای آموزشی یکسان به ‌صورت بحث گروهی و ویدئویی (لوح فشرده) به گروه‌های مداخله ارائه شد. جمع‌آوری داده‌ها با فرم مشخصات فردی و پرسشنامه dass21 و خودکارآمدی قلبی بیماران دارای دفیبریلاتور کاشتنی قلبی، قبل از آموزش و سه هفته بعد از آموزش در هر سه گروه انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار spss نسخه 16و آزمون‌های آماری مجذورکای، تی‌مستقل و فیشردقیق تجزیه‌وتحلیل شد.نتایج: بین نمرات استرس و افسردگی قبل و بعد از آموزش در سه گروه آموزشی تفاوت معنا‌دار مشاهده نشد (p-value=0/55 و p-value=0/85)، اما خودکارآمدی بیماران دارای دفیبریلاتور کاشتنی قلبی در گروه آموزش گروهی و ویدئویی p-value=0/009، گروهی و کنترل (p-value<0/012) و ویدئویی و کنترل p-value<0/001 معنادار بود.نتیجه‌گیری: به‌کارگیری شیوه‌های آموزشی می‌تواند منجر به کنترل علائم سایکولوژیک بیماران و ارتقاء سطح خودکارآمدی آن‌ها شود. ازاین‌رو بهتر است شیوه‌های آموزشی کم‌هزینه‌تر همچون آموزش ویدئویی جهت آموزش بیماران بکار گرفته شود.