اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس ادراک‌شده، خودکارآمدی و کیفیت خواب سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2

هدف این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر کاهش استرس ادراک ‌شده، افزایش خودکارآمدی و ارتقای کیفیت خواب سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. روش ها پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن نیمه آزمایشی با طرح پیش‌ آزمون‌-‌پس ‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه سالمندان مبتلابه دیابت نوع 2 ساکن در جزیره کیش در سال 1400 بودند که 30 نفر از آنان به‌روش هدفمند انتخاب شدند و سپس به‌روش کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش در معرض 8 جلسه آموزش تنظیم هیجان قرار گرفت و در 3 مرحله پیش‌ آمون-پس‌ آزمون و پیگیری (2 ماهه) ازطریق پرسش ‌نامه استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران، پرسش‌نامه خودکارآمدی شرر و همکاران و پرسش‌نامه کیفیت خواب پیتزبورگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ‌ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه‌ گیری مکرر و با استفاده از نرم‌ افزار spss نسخه 26 انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد اثر تعاملی گروه×زمان ‌بر استرس ادراک‌شده (p=0/001 ,42/062=f)، خودکارآمدی ( f= 91/845  , (p=0.001 ) و کیفیت خواب سالمندان (410/p=0/001, f=5) در سطح معناداری (0/01>p) معنادار است و اجرای متغیر مستقل منجر به کاهش استرس ادراک‌شده، افزایش خودکارآمدی و کیفیت خواب در گروه آزمایش‌شده است. نتیجه گیری براساس یافته‌ های این پژوهش می‌ توان از آموزش تنظیم هیجانی برای کاهش استرس ادراک‌ شده و بهبود خودکارآمدی و کیفیت خواب سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده کرد.

effectiveness of emotion regulation training on perceived stress, self-efficacy and sleep quality in the elderly with type 2 diabetes (t2d)

objective the aim of this study was to evaluate the effectiveness of emotion regulation skills training to reduce perceived stress and increase self-efficacy and improve sleep quality in the elderly with type 2 diabetes.methods the present study was an applied study and its method was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. the study population was all elderly people aged 65 years and older with type 2 diabetes living in kish island in the year 1400. thirty of them were selected as a sample group by purposive sampling and then were randomly divided into experimental and control groups.then, the experimental group was exposed to 8 sessions of emotion regulation training and in three stages of pre-test-post-test and follow-up through cohen et al. (2004) perceived stress scale. scherer et al. (1982) self-efficacy questionnaire and pittsburgh (1989) sleep quality questionnaire were evaluated. data analysis was performed by repeated measures analysis using spss software v. 26.results results showed that the interactive effect of time×group on perceived stress (p=0.001, f=42.02), on self-efficacy (p=0.001, f=81.845) and on the quality of sleep of the elderly (p=0.001, f=5.410) is significant at a significant level (p<0.01) and the effect of intervention leads to a reduction in stress, and increase self-efficacy and sleep quality in experimental group.conclusion based on the findings of this study, emotion regulation training can be used to reduce perceived stress and improve self-efficacy and sleep quality in the elderly with type 2 diabetes.