مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و درمان هیجان‌مدار بر تاب‌آوری افراد مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر

هدف: تاب آوری در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و درمان هیجان مدار بر تاب آوری این بیماران است.روش ها: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری این تحقیق، بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر هستند که به کلینیک گوارش و کبد مسعود در شهر تهران، سال 1398 مراجعه نموده اند. 35 بیمار به روش نمونه گیریِ ساده انتخاب و تصادفی در 3 گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جای گرفتند گروه های آزمایش تحت 8 جلسه درمان هفتگی شناختی- رفتاری قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسونcd-risc) ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیری های مکرر (تحلیل واریانس آمیخته) و تحلیل کوواریانس یک راهه تک متغیری استفاده شده است. نتایج: نتایج نشان داد برقراری پیش فرض های یکسانی واریانس ها (0.05p-value<، 3.272f=) پیش فرض رابطه خطی بین پیش آزمون و پس آزمون 0.01p-value<، 925.620=f) و پیش فرض یکسانی شیب رگرسیون ها (0.05p-value<، 1.594=f) در تحلیل کوواریانس، بعنوان شاخص تاب آوری است. ،حدود 79.2 درصد از تغییرات تاب آوری توسط نوع درمان تبیین شده و تحت تاثیر قرار می گیرد. درمان شناختی- رفتاری و درمان هیجان مدار بر تاب آوری مبتلایان سندروم روده تحریک پذیر اثربخش و هر دو روشِ درمانی در طول زمان دارای ماندگاری اثر هستند. تفاوت معناداری میان اثربخشی این دو روش درمانی بر تاب آوری وجود نداشت. نتیجه گیری: طبق نتایج این پژوهش، درمان شناختی- رفتاری و هیجان مدار برای افزایش تاب آوری بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مداخلاتی موثر هستند و برای مدیریت علائم این بیماری می توان از این مداخلات سود جست.

Comparison of the effectiveness of cognitive behavioral therapy and emotion focused therapy on resilience in patients with irritable bowel syndrome

Introduction: Resilience is very importantin in patients with irritable bowel syndrome. The aim of this study was to compare the effectiveness of "cognitive-behavioral" therapy and "emotional" therapy on resilience in these patients.Methods: In this quasi-experimental study, the statistical population werethe patients with irritable bowel syndrome who referred to "Massoud Gastroenterology and Liver Clinic" in Tehran in 2020. Among these patients, 35 subjects were selected by simple sampling method and were assigned into three groups (two experimental groups and one control group) and the experimental groups underwent 8 weekly sessions of "cognitive-behavioral" or "emotional" treatment. The control group did not receive any psychological intervention. The measurement tool of this study was Connor and Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Two-factor analysis of variance with repeated measures (mixed analysis of variance) and one-way covariance analysis were used to analyze the data. SPSS software version 26 was used for data analysis.Results: The results showed that "Cognitive-behavioral" therapy and "emotion-focused" therapy were effective on the resilience of patients with irritable bowel syndrome (P< 0.05), and both treatments had a lasting effect over the time (P<0.05). There was no significant difference between the effectiveness of these two treatments on the resilience (P<0.05).Conclusion: According to the results of this study, Cognitive-behavioral therapy and emotion-focused therapy are effective interventions for enhancing resilience of irritable bowel syndrome patients and these interventions can be used in programs designed to manage the symptoms of these patients.