اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

هدف: تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش: پژوهش حاضر از نوع طرح های کاربردی و نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش، بیماران مبتلا به دیابت نوع دو جزیره کیش بود. نمونه پژوهش 40 نفر از بیماران دیابتی نوع دو بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با شیوه تصادفی سازی ساده در دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (20=n) و گروه کنترل (20=n) گماشته شدند. گروه ها پرسشنامه کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی را تکمیل کردند. گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تحت آموزش قرار گرفت. از روش مانکوا و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. تحلیل های آماری با نرم افزار spss.22 اجرا شد.نتایج: نشان داد که تحلیل واریانس برای عامل درون گروهی (زمان) و عامل بین گروهی معنادار است. نتایج به آن معنی است که با در نظر گرفتن اثر گروه، اثر زمان نیز به تنهایی معنادار است. همچنین تعامل گروه و زمان نیز معنادار است (79/134=f، 38/1=df) که میزان تاثیر آن 78 درصد است. نتایج بیان گر آن است که تحلیل واریانس برای متغیر بهزیستی روان شناختی برای عامل درون گروهی (زمان) و بین گروهی و تعامل گروه و زمان نیز معنادار است.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موثر بود.

The effectiveness of acceptance and commitment based therapy on quality of life and psychological wellbeing of patients with type 2 diabetes

Introduction: The aim of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment based therapy on quality of life and psychological wellbeing in patients with type 2 diabetes.Methods: The present study was of applied and semiexperimental type with threemonth followup which conducted in 2020. The statistical population of this study included patients with type 2 diabetes referring to kish island medical centers. The sample consisted of 40 patients with type 2 diabetes who were selected by available sampling method and were assigned into two groups of acceptance and commitment therapy (n=20) and control (n=20). Participants completed Reef’s Quality of Life and Psychological WellBeing Questionnaire. Acceptance and commitment therapy was performed in 8 sessions of 90 minutes and once a week for two months.  Mancova method and analysis of variance with repeated measurements were used to analyze the data. Statistical analysis was performed using SPSS software.Results: The findings of this study showed that acceptance and commitment therapy was effective in improving the quality of life (PValue<0.01) and psychological wellbeing (PValue<0.01). The effectiveness of acceptance and commitment therapy remained lasting after three months of followup.Conclusion: Acceptance and commitment based therapy can be used to increase the quality of life and psychological wellbeing of patients with type 2 diabetes.