اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان‌شناختی افراد مبتلا به سرطان پروستات

هدف: ارتباط میان بیماری سرطان، سازگاری روان شناختی و رفتارهای مرتبط با سلامت، موضوع مهمی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی افراد مبتلا به سرطان پروستات بود.روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، جامعه مورد مطالعه شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراجعه کننده به بیمارستان های لبافی نژاد و شهدای تجریش تهران در سال 1398بود. تعداد 40 نفر به عنوان گروه مورد مطالعه به روش در دسترس انتخاب و سپس به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (20=n) گمارش شدند. پژوهش در دو مرحله کیفی و کمی انجام شد. بحث گروهی متمرکز برای شناسایی مشکلات روان شناختی و انجام درمان پذیرش و تعهد در قالب هشت جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با پرسش نامه استاندارد پریشانی روان شناختی dass 21 جمع آوری و تجزیه و تحلیل با طرح تحلیل آمیخته با اندازه گیری مکرر و نرم افزار spss نسخه 26 انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد اندازه اثر تعاملی تغییر بین گروهی، درون گروهی و تعاملی برای پریشانی روان شناختی بر متغیر افسردگی (84/530 =f)، اضطراب (73/949 =f) و استرس (71/958 =f) در سطح 0/01>pvalue معنادار است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است به صورت معنادار باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس در گروه آزمایش شود.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش پریشانی روان شناختی در گروه آزمایش می توان از این مداخله برای کاهش پریشانی روان شناختی افراد مبتلا به سرطان استفاده نمود.

The effectiveness of acceptance and commitment therapy on psychological distress in people with prostate cancer

Introduction: The relationship between cancer and psychological adjustment and healthrelated behaviors is an important issue that is widely discussed in the world. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment based therapy on psychological distress in patients with prostate cancer.Methods: In this quasiexperimental research, the study population included all patients with prostate cancer who referred to Labbafinejad and ShohadaeTajrish hospitals in Tehran in 2019. Accordingly, 40 participants were selected by the available sampling method and then randomly assigned into two experimental (n=20) and control groups (n=20). The study was performed in two qualitative and quantitative stages. Focused group discussion was used to identify the psychological problems. Acceptance and commitment therapy was performed in eight 90minute sessions in the experimental group. The data collection tool was the standard DASS 21 psychological distress questionnaire. Mixed design with repeated measurement test was used for data analysis in SPSS ver. 26 software.Results: The results showed that the interaction effect of intergroup, intragroup, and interactive changes for the variables of depression (F=84.530), anxiety (F=73.949), and stress (F=71.958) was significant at PValue<0.01 level. This indicates that acceptance and commitment therapy has been able to significantly reduce depression, anxiety, and stress in the experimental group.Conclusion: Considering the effect of commitmentbased therapy and acceptance intervention in reducing the psychological distress in the experimental group, this intervention can be used to reduce psychological distress in cancer patients.