اثربخشی معنویت‌درمانی بر کیفیت خواب، تاب‌آوری و اضطراب مرگ سالمندان

هدف: تعدد و تنوع استرس هایی که افراد در دوران سالمندی با آن روبرو می شوند، توجه به مقوله سلامت روان و به خصوص تاب آوری را در دوره سالمندی و به ضرورت تبدیل کرده است. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت خواب، تاب آوری و اضطراب مرگ سالمندان بود.روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی سالمندان مقیم در خانه سالمندان شهر شیراز در سال 1398 بودند که از بین آن ها 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه معنویت درمانی (15=n) و گروه گواه (15=n) گماشته شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه تاب آوری (کانر دیویدسون)، مقیاس اضطراب مرگ (کالت لستر) و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (بویس) به دست آمد. داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزارspss تحلیل شد. سطح معناداری آزمون ها 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج نشان داد که آموزش معنویت درمانی به طور معناداری منجر به بهبود کیفیت خواب (اثر گروه: p-value<0.001؛ اثر زمان: p-value<0.001؛ اثر زمان* گروه: p-value<0.001)، تاب آوری (اثر گروه: p-value<0.001؛ اثر زمان: p-value<0.001؛ اثر زمان* گروه: p-value<0.001)، اضطراب مرگ (اثر گروه: p-value<0.001؛ اثر زمان: p-value<0.001؛ اثر زمان* گروه: p-value<0.001 در گروه آزمایش در پس آزمون شده است. اما در نمرات کیفیت خواب و تاب آوری و اضطراب مرگ در گروه گواه تغییری مشاهده نشد.نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان از معنویت درمانی گروهی در جهت بهبود کیفیت خواب، تاب آوری و اضطراب مرگ سالمندان استفاده کرد.

The effectiveness of spiritual therapy on the quality of sleep, resilience, and death anxiety of the elderly

Introduction: The multiplicity and variety of stresses that people face in old age have made it necessary to pay attention to the issue of mental health, especially resilience in the elderly people. The aim of this study was to investigate the effectiveness of spiritual therapy on the quality of sleep, resilience, and death anxiety of the elderly.Methods: The present research was a quasiexperimental study with pretestposttest and control group. The statistical population of this study included all elderly people living in the nursing home in Shiraz in 2019. Out of them, 30 people were selected using the available sampling method and using simple randomization method assigned to two groups of spiritual therapy (n=15) and control group (n=15). The data were obtained using a resilience questionnaire (ConnorDavidson, 2003), Death Anxiety Scale (Collett Lester, 1969), and the Pittsburgh Sleep Quality Questionnaire (Buysse et al, 1989). Data were analyzed using repeated measurement and ANOVA tests by SPSS software. The significance level of tests was considered to be 0.05.Results: The results showed that spirituality therapy significantly improved the sleep quality (PValue<0.001), resilience (PVvalue<0.001), and death anxiety (PValue<0.001) in the experimental group. But the mean scores of sleep quality, resilience, and death anxiety did not not change significantly in the control group.Conclusion: Based on the findings of this study, spirituality therapy can be used to improve the sleep quality, resilience, and death anxiety in elderly people.