ارزیابی مواجهه شغلی با پرتوهای فرابنفش و مادون قرمز ایستگاه های کاری افراد در صنعت فولاد

مقدمه: صنعت فولاد یکی از صنایع مهم و پر اهمیت می باشد که کارکنان آن در مواجهه با عوامل فیزیکی زیان آور بخصوص پرتوها می باشند . هدف از این مطالعه ارزیابی مواجهه شغلی با پرتوهای فرابنفش و مادون قرمز در ایستگاه های کاری افراد در صنعت فولاد بود.روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی در13ایستگاه کاری(26 نفر) یک کارخانه فولاد که با پرتوهای فرابنفش و مادون قرمز مواجهه شغلی داشتند در سال 1393انجام شد.برای اندازه گیری پرتوهای ماورابنفش و مادون قرمز در موقعیت چشم اپراتور از دستگاه قرائت مستقیم استفاده شد. در نهایت پس از جمع آوری اطلاعات, تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار spss19 انجام شد.نتایج: میانگین سن و سابقه کار افراد شرکت کننده در مطالعه به ترتیب 31.05 و 5.45 سال بود.حداقل و حداکثر میزان مواجهه با اشعه ماورابنفش به ترتیب 1.89 و 6.3 میلی وات برسانتیمتر مربع بود. همچنین حداقل و حداکثر میزان مواجهه با اشعه مادون قرمز به ترتیب 5.02 و 49.1 میلی وات برسانتیمتر مربع بود.در تمامی واحدهای اندازه گیری پرتو ماورابنفش میزان مواجهه بیش از حدمجاز بود.همچنین در واحدهای درب کوره1,درب کوره 2 ,اپراتور بالابر و اپراتور آچارزنی میزان مواجهه با پرتو مادون قرمز بیش از حدمجاز بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر, میزان مواجهه با پرتوفرابنفش بیش از حدمجاز می باشد و در بعضی واحدها نیز مواجهه با پرتو مادون قرمز بالاتراز آستانه مجاز می باشد و باید اقدامات مداخله ای را برای کاهش مواجهه انجام داد.