اثر یک دوره تمرین تناوبی استقامتی فزاینده (طناب زنی) بر بیومارکرهای آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو در دختران غیرفعال

زمینه و هدف: تمرین هوازی به عنوان یک شیوه مهم برای کنترل و پیشگیری بیماری های قلبی عروقی و اختلالات متابولیک توصیه می شود. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف یک دوره تمرین تناوبی استقامتی فزاینده (طناب زنی) بر بیومارکر های آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو در زنان غیرفعال انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی، با جامعه آماری دانشجویان دختر غیرفعال (اضافه وزن و چاق) با دامنه سنی 20 -30 سال بود. 20 نفر به صورت آزمودنی های واجد شرایط و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر) و مکمل (10 نفر) قرار گرفتند. تمرین استقامتی تناوبی شامل هشت هفته (چهار جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه) فعالیت فزاینده طناب زنی بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته و تی مستقل در سطح معناداری 05.0 با استفاده از نرم افزار spss20 استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد که آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش معناداری نسبت به حالت پیش آزمون داشتند (p<0/05) در حالی که مالون دی آلدئید کاهش معنادار داشت.همچنین نتایج تی مستقل نشان داد که ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش غیر معناداری نسبت به گروه کنترل داشتند (p>0/05) در حالی که سوپراکسید دیسموتاز افزایش معنادار و مالون دی آلدئید کاهش معنادار را نشان داد (p<0/05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر می توان گفت که تمرین طناب زنی باعث افزایش دفاع آنتی اکسیدانی، کاهش آسیب اکسایشی، پراکسیداسیون لیپیدی و جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی را در افراد چاق و اضافه وزن در پی دارد.