سبک های فرزند پروری والدین با کمال گرایی در دانشجویان خانواده‌های تک فرزند و چند فرزند

زمینه و هدف: از موارد موثر در پرورش افراد سالم در جامعه آموزش خانواده و دادن آگاهی به والدین است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سبکهای فرزند پروری والدین با کمال گرایی در دانشجویان پرستاری وپزشکی دانشکده علوم پزشکی آبادان و مقایسه آن در خانواده های تک فرزند و چند فرزند درسال1393 انجام شد .مواد و روش ها: پژوهش کنونی با رویکرد توصیفی تحلیلی بود. تعداد مورد مطالعه متشکل از 322 نفر دانشجوی پرستاری و پزشکی بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده به مطالعه وارد شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه ی سبک های فرزند پروری و پرسشنامه کمال گرایی استفاده گردید. یافته ها: در مردان در میزان 4 ابعاد کمال گرایی (تردید نسبت به اعمال، انتظارات والدین، انتقاد والدین و نظم و ترتیب) بین افراد با یک فرزند و چند فرزند تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی نگرانی در مورد اشتباهات با یک فرزند بیشتر از نگرانی در مورد اشتباهات با چند فرزند است (p<0/05). سبک فرزند پروری مقتدرانه در میان هر دو جنس زن و مرد بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. در مردان بین سبک فرزندپروری مقتدرانه با نظم و ترتیب رابطه مثبت و معنی دار آماری وجود دارد (p<0.01، r=-0/68 ). بین این سبک فرزندپروری با انتقاد والدین کمترین رابطه آماری وجود دارد (p<0.01، r=-0/37 ).نتیجه گیری: با توجه به نابهنجار بودن سازه کمال گرایی، شناخت رابطه سبک های فرزند پروری والدین با کمال گرایی فرزندان علاوه بر پیشبرد نظریه های مربوط به کمال گرایی و شخصیت، به دست اندرکاران تعلیم و تربیت کمک نموده تا به صورت کاربردی با آموزش شیوه های مناسب فرزند پروری از بوجود آمدن این سازه مرضی تا حدی پیشگیری کرد.