بررسی تطبیقی مولفه‌های توسعه اقتصادی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و مالزی

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ای دولت و برنامه‌های توسعه اقتصادی در جمهوری اسلامی ایران و مالزی است. شناخت ارکان قدرت و دولت و شاخصه‌های آن در جمهوری اسلامی ایران و مالزی، شناخت شباهت‌ها و تفاوت‌های عوامل پیشرفت و توسعه در ایران و مالزی، شناخت الگوی توسعه مالزی دوره ماهاتیر محمد و جمهوری اسلامی ایران و ارائه راهبردهای مناسب جهت توسعه و پیشرفت بیشتر در جمهوری اسلامی ایران از جمله دیگر اهداف این پژوهش می‌باشد. روش پژوهش، تحلیلی مقایسه‌ای بوده و نتایج نشان داد جمهوری اسلامی ایران در دوران هاشمی رفسنجانی (1368 تا 1376) با اجرای اولین برنامه 5 ساله توسعه و با تاکید بر سیاست باز اقتصادی، بیشتر توسعه اقتصادی کشور با توجه اندک به مسائل اجتماعی فرهنگی را مدنظر داشت و سید محمد خاتمی (13761384) ضمن گسترش روابط با کشورهای خارجی، بیشتر توسعه سیاسی و تقویت نهادهای مدنی را در داخل مورد توجه قرار داد. در هر دو دوره، برنامه به صورت دقیق اجرایی نشد و بخش‌هایی از آن متناسب با گفتمان دولت‌ها اجرا گردید. اما مالزی در دوره زمامداری ماهاتیر محمد اولاً با الگو قرار دادن ژاپن و کره جنوبی و با تکیه بر سیاست نگرش به شرق، ثانیاً ایجاد یک قدرت بوروکراتیک مشروع و دولت کاملاً رشد ‌یافته‌ که معیار سنجش و اعتبار و شایستگی آن در متخصصان و دانشمندان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن بود، ثالثاً با برنامه‌ریزی دقیق و تعهد به اجرای برنامه و رابعاً توسعه روابط با کشورهای همسایه و قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا با هدف جذب سرمایه‌های خارجی، موفق شد تا رشد و توسعه اقتصادی خود را به بهترین وجه ممکن دنبال کند.

A Comparative Study of the Componentsof Economic Development in the Foreign Policyof the Islamic Republic of Iran and Malaysia

The purpose of this study is to compare the government and economic development programs in the Islamic Republic of Iran and Malaysia. Understanding the pillars of power and government and its characteristics in the Islamic Republic of Iran and Malaysia, recognizing the similarities and differences between the factors of progress and development in Iran and Malaysia, understanding the Malaysian development model of Mahathir Mohammad and the Islamic Republic of Iran and providing appropriate strategies for further development and progress in the Republic Islamic Iran are of the other objectives of this research.The research method was analyticalcomparative and the results showed that the Islamic Republic of Iran during Hashemi Rafsanjani (19891997) with the implementation of the first 5year development plan and with the emphasis on open economic policy, mostly considered the economic development of the country, but less attention was paid to sociocultural issues; and Seyyed Mohammad Khatami (20052007) while expanding relations with foreign countries, focused more on political development and strengthening of civil institutions inside the country. In both periods, the program was not implemented precisely and parts of it were implemented in accordance with the discourse of governments.But Malaysia during the reign of Mahathir Mohamad succeeded in pursuing its economic growth and development in the best possible way due to: first, following Japan and South Korea models and relying on the policy of having an attitude to the East, and second, creating a legitimate bureaucratic power and a fully developed government, which is measured by the credibility of political experts and scholars. Third, with precise planning and commitment to the program, and fourth, developing relations with neighboring countries and major powers such as the United States to attract foreign investment.