رابطۀ تعاملی عدالت، معنویت و عقلانیت در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و دستاوردهای آن

هدف پژوهش حاضر جستجوی رابطۀ میان عدالت و معنویت و عقلانیت و دستاوردهای آن در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و بر این فرضیه تاکید دارد که با رابطۀ تعاملی و تاثیرگذار عدالت و معنویت، در عرصۀ فردی، زمینه برای ریزش دستاوردهای فردی به عرصۀ سیاسی اجتماعی فراهم شده و مسیر را برای رسیدن به الگوی پیشرفت و سپس حیات طیبه فراهم می‌‌کند و همۀ این مراحل با عقلانیت و برنامه‌‌ریزی عقلی و التزام به آموزه‌‌های شریعت انجام می‌‌شود. حضور این عناصر، در این الگو، حکایت از پیشرفتی متفاوت و همه‌‌سو نگرانه داشته و روشی دیگر برای پویایی جامعه اسلامی ترسیم می‌‌کند. توجه به این ابعاد است که دستیابی شهروندان به حقوق، آزادی‌ها، فرصت‌های برابر، توسعه و رفاه اقتصادی،‌ کرامت نفس، منزلت و امنیت اجتماعی را برای جامعه فراهم خواهد کرد.

The relationship between Justice, Spirituality, and Rationality in the IslamicIranian Model of Progress and Their Achievements

The purpose of the present study is to find the relationship between justice, spirituality, and rationality, as well as their achievements in the IslamicIranian model of progress. The method of study is descriptive analysis and emphasizes the hypothesis that effective interrelationship between justice and spirituality, in the individual realm, transmits personal achievements to politicalsocial realms paving the way for reaching the model of progress and then holy life. All the above procedures are accomplished through rationality, rational programming, and adherence to the legal rules of religion (Shariat). The presence of these elements in the model conveys a distinctive and multidimensional progress for improvement in Islamic society. Paying attention to the abovementioned aspects facilitates the citizens’ access to their rights, freedom, equal opportunity, economic progress, welfare, human dignity, social security and decency in the society.