جهانی‌شدن و ضرورت تحول در علوم انسانی به ‌منظور تاثیرگذاری مطلوب آن بر فرایند توسعه در ایران

هدف این مقاله، بررسی چگونگی رابطه علوم انسانی و فرایند توسعه‌ی ایران در عصر جهانی‌شدن و ارائه‌ی راه‌هکارهایی جهت تقویت علوم انسانی به ‌منظور تاثیرگذاری مطلوب آن بر فرایند مذکور می‌باشد. بر این ‌اساس، سئوال اصلی پژوهش ایناست که، علوم انسانی چگونه می‌تواند در دستیابی ایران به توسعه در عصر جهانی‌شدن کمک نماید؟ در این تحقیق با استفاده از روش توصیفیتحلیلی به سئوال مذکور پاسخ داده شده است. فرضیه مقاله این است که علوم انسانی در ایران در صورت برطرف ‌نمودن نقاط ضعف خود و توجه به الزامات فرایند جهانی‌شدن و تعامل بهتر با مراکز علوم انسانی خارج از کشور، می‌تواند در دستیابی کشور به توسعه در عصر جهانی‌شدن کمک نماید. نتیجه‌ی کلی پژوهش عبارت از این است که با توجه به این‌که علوم انسانی در ایران با نارسایی‌های اساسی مواجه می‌باشد و این مسئله موجب شده‌ است تا این حوزه نتواند آن‌چنان که باید، در مسیر توسعه‌ی کشور نقش ایفا نماید، بنابراین برنامه‌ریزان و اصحاب علوم انسانی در کشور می‌بایست با درنظر گرفتن الزامات و تحولات ناشی از فرایند جهانی‌شدن در تربیت انسان‌های عقلانی و کارآمد، زمینه‌های دستیابی کشور به توسعه‌ را فراهم نمایند.

globalization and the necessity of evolution in the humanities in order to have a favorable impact on the development process in Iran

The purpose of this paper is to examine the relationship between humanities and development of Iran in the era of globalization and provide solutions for strengthening the humanities in order to have a favorable impact on the development process of the country. Accordingly, the main question of the study is, how can the humanities in Iran help achieve the country in the age of globalization? In this research, using the descriptiveanalytical method, the question is answered. The hypothesis of the article is that humanities can only help Iran achieve development in the era of globalization, which generally addresses its weaknesses, addresses the requirements of the process of globalization and better interacts with the centers of human sciences Out of the country. The overall result of the research is that, given that the humanities in Iran are faced with fundamental deficiencies and this has led to the fact that this field cannot play the role of the development of the country as it should, Therefore, planners and scholars of the humanities in the country should provide the country with a view to development, taking into account the requirements and developments arising from the process of globalization in educating rational and efficient people.