بررسی تاثیر خود‌استنادی بر شاخص اچ اعضای هیئت علمی 5 دانشگاه برتر مهندسی ایران

سابقه و هدف: خوداستنادی زمانی اتفاق می‫افتد که نویسنده به آثار علمی قبلی خود، استناد می‫کند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر خوداستنادی بر شاخص اچ اعضای هیئت علمی 5 دانشگاه برتر مهندسی ایران بر اساس پایگاه اسکوپوس است.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و با استفاده از روش علم‌سنجی انجام شده است. جامعه آماری شامل 303 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های شریف، امیرکبیر، صنعتی اصفهان، علم و صنعت و نوشیروانی بابل دارای شاخص اچ بالای 20 در اسکوپوس در بین سال‌های 20192015 بودند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار اکسل و spss 19 انجام شد و از آزمون همبستگی اسپیرمن برای تعیین رابطه بین متغیرها استفاده شد.یافته‌ها: یافته‫ها نشان داد که اعضای هیئت علمی رشته‌های مکانیک، مواد و مهندسی شیمی به‌ترتیب با داشتن تعداد 1376، 1248، 1176 مقاله قبل از حذف خوداستنادی، دارای بیشترین شاخص ‌اچ بوده‌اند و بعد از حذف خود‌استنادی همین رشته‌ها به‌ترتیب با داشتن تعداد 1271، 1183 و 1087 مقاله دارای شاخص اچ بالا بوده‌اند. بعد از حذف خوداستنادی رشته شیمی با 112 واحد کاهش، بیشترین و کمترین تغییر مربوط به رشته معماری با 2 واحد کاهش در شاخص ‌اچ است. بیشترین تاثیر شاخص ‌اچ بعد از حذف خوداستنادی‌ها مربوط به دانشگاه نوشیروانی بابل و کمترین تاثیر مربوط به دانشگاه صنعتی شریف بوده است. همچنین مشخص شد که بین خوداستنادی اعضای هیئت علمی و تعداد مقالات آن ‌ها رابطه معناداری وجود دارد.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از بررسی نشان داد که خوداستنادی در دانشگاه صنعتی شریف کمترین و در دانشگاه نوشیروانی بابل بیشترین تاثیر را به مقدار اچ اعضای هیئت علمی داشته است.

Effect of Self-Citation on the H-Index of Faculty Members of the Top 5 Engineering Universities in Iran

Background and aim: Selfcitation occurs when the author cites his/her own previous scientific works. The purpose of this study was to investigate the effect of selfcitation on the H index of faculty members of the top 5 engineering universities in Iran based on the Scopus database.Materials and methods: This applied study was conducted using scientometric method. The statistical population was 303 faculty members of universities (Sharif, Amirkabir University of Technology, Isfahan University of Technology, Iran University of Science Technology, Babol Noshirvani University of Technology) with an Hindex of more than 20 in the Scopus during 20152019. The data were analyzed in Excel and SPSS19, and the Spearman correlation test was applied to determine the relationship between the variables.Findings: The results showed that the faculty members of mechanics, materials and chemical engineering had the highest index with 1376, 1248 and 1176 articles before the removal of selfcitation, respectively. Moreover, after the removal of selfcitation, the mentioned fields of study had a high Hindex with 1271, 1183 and 1087 articles, respectively. After removing the selfcitation of the chemistry field with a decrease of 112 units, the most and least change was related to the field of architecture with a decrease of 2 units in the Hindex; the highest and lowest impacts of the Hindex after removing the citations were related to Noshirvani University and Sharif University, respectively. In addition, it was found there was a significant relationship between the selfcitation of the faculty members and the number of articles in the study population.Conclusion: The results of the study indicated that selfcitation in Sharif University and Babol Noshirvani University of Technology had the least and most impact on the Hindex of faculty members.