جایگاه علمی ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی

سابقه و هدف: در مسیر توسعه و پیشرفت علمی، اولین گام برای وصول به مقصد شناخت کافی و دقیق از موقعیت علمی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه علمی کشور جمهوری اسلامی ایران در حوزه کشاورزی و علوم زیستی در بین کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در فاصله سال های 2014-1996 انجام شده است.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی و با استفاده از فنون علم سنجی انجام شده است. رتبه علمی کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم زیستی با مراجعه به پایگاه نمایه نامه استنادی اسکوپوس سنجیده شد. رتبه علمی براساس شاخص های فراوانی تعداد مدارک ، فراوانی تعداد استنادها به مدارک ، تعداد استنادها به ازای مدرک ، نرخ خود استنادی و شاخص هرش مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل نهایی رتبه علمی کشورها براساس شاخص هرش (hindex) صورت گرفت.یافته ها: بر اساس یافته ها، ایران در میان 57 کشور عضو سازمان همکاری های اسلامی با شاخص هرش 79، بعد از ترکیه با شاخص هرش 119، مالزی با شاخص هرش 89 و اندونزی با شاخص هرش 80 در رتبه چهارم قرار گرفت. همچنین براساس فراوانی تعداد مدارک علمی تولید شده، ترکیه، جمهوری اسلامی ایران، مالزی، پاکستان و نیجریه به ترتیب 5 رتبه برتر را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: بر مبنای تحلیل استنادی انجام شده در پایگاه نمایه نامه استنادی اسکوپوس، حوزه کشاورزی و علوم زیستی جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در رتبه نسبتاً مطلوبی قرار دارد. توجه بیشتر به کیفیت مقالات و در نتیجه بالا رفتن استناد به ازای هر مدرک می تواند رتبه حوزه کشاورزی و علوم زیستی ایران را ارتقا دهد.