جایگاه و اهمیت بقیع در نزد ایلخانان

ایلخانان براى رقابت با ممالیک مصر، از یک سو گرایش به تشیع (صرف نظر از سایر عوامل فرهنگی موثر بر این امر) را مد نظر قرار دادند و از سوی دیگر، برای گسترش نفوذ و سیطره خود بر حجاز کوشیدند. به دلیل قرار داشتن بقیع در حجاز و توجه شیعیان به آن، به عنوان عامل پیوند این دو محور در سیاست مذهبی ایلخانان محسوب می‌شد.این پژوهش با شیوه توصیفی تحلیلی در پی واکاوی جایگاه و اهمیت بقیع در سیاست مذهبی ایلخانان است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که به دلیل گرایش ایلخانان به تشیع و اشتراک مذهبی شرفای مدینه با ایلخانان، بقیع در کانون توجه دربار ایلخانی قرار گرفت. این توجه، با انتساب قطعی مدفن حضرت زهرا(ع) به بقیع و تعمیم نام بقیع به کل مدینه در تاریخ‌نگاری آن عهد تبلور یافت و با احداث بناهای عام المنفعه و آرامگاه در مدینه و تدفین امیرچوپان و پسرش، چلاوخان، به عنوان دوتن از بزرگان دربار ایلخانی در بقیع، ادامه یافت.