نقد و بررسی مبانی فقهیِ ممانعت از حضور بانوان در بقیع

امروزه از حضور بانوان در قبرستان بقیع و دیگر قبرستان‌ها از حرمین شریفین و سایر مناطق با پشتوانه فقهی ممانعت می‌شود. هرچند درباره مشروعیت حضور بانوان در قبرستان‌ها و زیارتشان و طرح دیدگاه بزرگان از مذاهب فقهی اهل سنت مقالات فراوانی از جمله خود نویسنده نوشته شده است، تاکنون تحقیقی جامع و متمرکز بر نقد سندی و دلالی مستندات فقهی ممانعت از حضور بانوان در بقیع که به صورت جزوه در اطراف بقیع توزیع می‌شود و در پرتو آن از نزدیک شدن بانوان به دیوراهای بقیع نیز منع می‌شود از دیدگاه مذاهب چهارگانه اهل سنت نگاشته نشده است. ازاین‌رو واکاوی مبانی فقهی این ممانعت مسئله‌ای است مهم که نیازمند پاسخی درخور است.واکاوی تک‌تک این مُستندات حاکی از عدم اعتبار سندی این روایات نزد اهل سنت است و بر فرض پذیرش اعتبار آن، تتبع در کلمات شارحان نامدار حدیث اهل سنت نشان می‌دهد که گروهی به نسخ این احادیث اشاره کرده‌اند و گروهی ظهور دلالی روایات را بر حضور و زیارتی می‌دانند که با اِستلزامات حرام همراه باشد؛ همان‌طور که ممکن است در سایر اعمال مستحبی، همچون حج مستحبی، نیز چنین باشد. این تحقیق با هدف نقد و بررسی سندی و دلالی مستندات ممانعت از حضور بانوان در بقیع و ارائه راهکار برای حضور آنان در بقیع نگاشته شده است. نیل به این هدف در سایه توصیف و تحلیل آموزه‌‌های روایی اهل سنت طبق مبانی آنان در اَخذ و فهم احادیث نبوی(ص) با گرد‌آوری داده‌های کتابخانه‌ای میسّر است. نتیجه آن مخدوش بودن مبانی «ممانعت از حضور بانوان در بقیع» و باطل بودن انتساب آن مبانی به سنت نبوّی(ص) و عدم دلالت بر دیدگاه مذکور است.

The Critique of the Jurisprudential Principles of the Prohibition of Women’s Presence in Baqī

Currently, the prohibition of women’s presence in Baqī is supported by some jurisprudential principles, which include other cemeteries from the two holy shrines to other areas. Although the legitimacy of women’s presence and pilgrimage in Baqī and the views of Sunni jurisprudential religions are reflected in numerous articles including the author’s article in scientific circles; so far, no extensive and integrated study has been done according to the rijali and jurisprudential principles of the four Sunni religions to focus on document critique and the proof of the jurisprudential documents about prohibiting women’s presence in Baqī,  which are presented and distributed as pamphlets around Baqī and accordingly, women are being prohibited even from approaching the walls of Baqī. Therefore, the analysis of the jurisprudential principles of prohibiting women’s presence in Baqī is a subject that needs to be explored to get an appropriate view. The analysis of each of these documents in terms of authenticity and validity indicates the lack of authenticity of the cited narrations, according to the words of the Sunni scholars of the rijali science. Assuming authenticity for them, by reading the words of famous commentators of hadith in the four Sunni religions, one can find out that one group refers to the abrogation of these hadiths and another group considers the emergence of documented narratives on women’s presence and pilgrimage accompanied by forbidden (ḥarām) implications, which may be the case in other recommended acts such as the recommended Hajj (HajjI mustaḥabbi). Based on library data, this research was done with the aim of reviewing and criticizing the proof and evidence of the documents about preventing women’s presence in Baqī and providing solutions for this problem. Achieving this goal is possible in light of describing and analyzing the narrative teachings of Sunni sources with regard to their basics in obtaining and understanding the hadiths of the Prophet (S). This research concludes that the principles of prohibiting the presence of women in Baqī are distorted and the attribution of those principles to the tradition of the Prophet (S) is invalid and does not imply the mentioned view.