بازخوانی، نقد و تحلیل مبانی وهابیت در تخریب بارگاه‌های موجود در بقیع از دیدگاه مذاهب اسلامی

تحقیق حاضر به نقد و بررسی فقهی مبانی وهابیت در تخریب بارگاه‌های موجود در بقیع و ضرورت بازسازی آنها از دیدگاه مذاهب اسلامی می‌پردازد. نتایج حاصل از این پژوهش که به صورت کتابخانه‌ای و نرم افزاری و بر اساس تحلیل ادله صورت گرفته، حاکی است که مهم‌ترین مستند وهابیت، روایاتی است که زیارت قبور و مسجد قرار دادن آنها را نهی کرده است. همچنین وهابیان معتقدند ساخت بارگاه، بدعت محسوب می‌شود و زمینه ابتلای مردم به شرک را فراهم می‌آورد؛ ازاین‌رو باید از باب سد ذرایع، به تخریب قبور و بارگاه‌های موجود در بقیع پرداخت. اما به نظر می‌رسد دلایل علمای وهابیت پذیرفتنی نیست و ادعای آنان را اثبات نمی‌کند. از طرفی مطابق با نظر همه مذاهب اسلامی، ابراز محبت به اهل بیت پیامبر خدا (ص) از باب عمل به دستور خداوند متعال در قرآن مبنی بر ابراز محبت به ذوی القربی، بر همه مسلمانان واجب است؛ بنابراین ساخت بارگاه بر قبور مطهر آنان، مصداق تعظیم شعائر، و تخریب قبور و بارگاه آنان، مصداق بارز هتک حرمت و سبک شمردن جایگاه آنان در بین مسلمانان، و تحلیل شعائر الهی است.

The Review, Critique, and Analysis of Wahhabism Doctrines on the Demolition of Baqī’s Tombs from the Perspective of Islamic Religions

This research jurisprudentially reviews, analyzes, and criticizes the Wahhabism doctrines on the destruction of Baqī’s tombs and the necessity of their reconstruction from the standpoint of Islamic religions. The findings of this librarybased research, which are presented by software and based on evidence analysis, show that the narrations, that prohibit visiting and pilgrimage to graves as shrines, are the most important documents of Wahhabism. Whahabis further argue that tomb construction is heresy that leads people to polytheism; therefore, the graves and shrines in Baqī should be destroyed based on the concept of sadd aldh̲arāʾiʿ. Although Wahhabi scholars’ arguments are deemed not defensible and do not prove their claim. On the other hand, according to all Islamic religions, regarding the Ahl alBayt of the Prophet of God (peace and blessings of God be upon him) with affection is compulsory for all Muslims, in accordance with the command of God Almighty in the Qur’an with regards to express affection towards close relatives (dhawi lqurbā). As evidenced by Muslims’ manners, it is possible to regard the Ahl alBayt of the Prophet (peace and blessings of God be upon him) with affection after their death by continuing to commemorate them, building shrines on their holy graves, and following them. Furthermore, the construction of shrines on their holy tombs is an example of bowing rituals, whereas the destruction of their tombs and shrines is a clear example of desecration, humiliating their positions among Muslims and diminishing divine rites; and their prohibition is unequivocal.