واکاوی فقهی استفاده بدون اذن از مال فرزند جهت ادای حج

موضوع حج ‌گزاردن با گرفتن مال از فرزند همواره مورد بحث فقها بوده است. برخی ادله روایی، تصرف پدر را تنها در مال فرزند صغیر جایز دانسته؛ اما برخی روایات بر عمومیت تصرف دلالت دارد و به ‌نوعی با روایات دسته اول در تعارض است و نتیجه‌اش این است که اگر پدر نیاز دارد می‌تواند از باب نفقه، مال فرزند را بردارد؛ ولی اگر نیاز ندارد، به ‌دلیل عمومات «لا یحل مال امرئ مسلم» و تراضی شرط‌شده در آیه «... لاَ تَاْکُلُوا اَمْوَالَکُمْ بَینَکُمْ بِالْبَاطِلِ اِلاَّ اَنْ تَکُونَ تِجَارَهً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ...»، (نساء: 29) مجاز به برداشت مال نیست؛ اما در خصوص حج واجب نیز پدر می‌تواند از باب ولایت در تصرفی که دارد، به عنوان قرض از مال فرزند صغیر برای حج واجب استفاده کند.مقاله حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی به ‌دنبال حل تعارض میان دو دسته روایات است. همچنین با بررسی کلام فقهای موافق و مخالف و نیز تجزیه و تحلیل ادله هر گروه، به واکاوی ابعاد مختلف مسئله پرداخته است.

The Jurisprudential Analysis of Using the Child’s Property by the Parent to Perform Hajj Pilgrimage without Permission

One of the issues raised about Hajj is how to determine the place of performing the obligatory or recommended ṭawāf prayer and the role of the Holy Mosque in this process. Although it seems that ṭawāf prayer should be performed inside Masjid alHaram; assuming that the station of Ibrahim (Maqām Ibrāhīm) is moved from the current location to the developed area or outside of Masjid alHaram (e.g., to alMasa’a or Shi’b Abi Talib), the capacity of Masjid alHaram for performing ṭawāf prayer, especially behind or next to the station of Ibrahim, is one of the issues whose rules are not very clear because no comprehensive and integrated research has been done in this field. Relying on the analysis of jurisprudential sources, the necessity of performing the obligatory ṭawāf prayer behind the station of Ibrahim indicates that if the station of Ibrahim is transferred from the current place in ​​the Holy Mosque to the developed area or out of it (to alMasa’a or Shi’b Abi Talib), the prayer must be performed behind or next to the station. This research seeks to recognize the limits and areas of the evidence and jurisprudential explanations about the role of the Holy Mosque in performing ṭawāf prayer. Achieving this goal was possible by describing and analyzing the jurisprudential propositions by collecting library data, the result of which was that Masjid alHaram does not play any role in determining the place of performing the obligatory ṭawāf prayer in the aforementioned case.