واکاوی فقهی احرام از ذات عرق

ذات عِرق بخشی از وادی عقیق است که پیامبر اکرم(ص) آن را میقات اهل نجد و عراق قرار داد. اهل سنت به اجماع، آن را محل احرام می‌دانند؛ ولی از ظاهر عبارات فقهای امامیه سه قول متصور است: مشهور فقها به جواز احرام از ذات عِرق در حال اختیار تصریح کرده‌اند؛ از تعابیر عده‌ای از فقها وجوب احرام از قبل ذات عرق در حال غیر تقیه یا بیماری فهمیده می‌شود و معدودی از فقهای معاصر، اشاراتی به وجوب احرام از ذات عرق هنگام تقیه دارند. پس از بررسی اقوال و ادله، قول اول پذیرفته شد. از ظاهر قول دوم دست برداشته شد و بر معنای غیر ظاهر حمل گردید. همچنین قول سوم منافاتی با جواز احرام از ذات عرق در حال اختیار ندارد؛ بدین صورت که احرام از ذات عرق در حال اختیار، جایز است و در حال تقیه واجب؛ هرچند در عصر حاضر تقیه، وجهی ندارد.

The Jurisprudential Analysis of Entering Ihram from Dhat al-Riqa

Dhat alRiqa is a part of Wadi alAqiq called by the Holy Prophet (S) the Miqat of the people from Nejd and Iraq. The Sunnis, by consensus, consider it as the place of entering ihram; however, Imamiyyah jurists provide three propositions: the famous jurists specify the permission of entering ihram from Dhat alRiqa in an optional way. According to the interpretations of some jurists, entering ihram is obligatory before Daht alRiqa in a nontaqiyyah case or an illness state; while a few contemporary jurists refer to the necessity of entering ihram from Dhat alRiqa in the condition of taqiyyah. Examining the three propositions, this research revealed that the first one was accepted, the second one was put aside and a hidden meaning was considered, and the third one did not contradict the permission of entering ihram from Dhat alRiqa in an optional way; that is, entering ihram is permissible from Dhat alRiqa as an option while it is obligatory in the state of taqiyyah; though, taqiyyah has no justification in the present age.